İçimdeki Çocuk2.
2.Bölüm..
Küçük kız umutsuzdu artık..içeri girdiğinde feryatların dahada yükseldiğini farketti.Babaannesi küçük kıza sarılarak yerde yatan dedesinin yanına getirdi..Küçük kız abilerinin dedesine sarılarak ağladığını farketti.Babaannesi " dedesi kalk bak torunlarında geldi , neolurrr yatıp durmaaa kalk " diye haykırarak ağlıyordu..Herkes o kadar ağlamıştı ki gözleri kıpkırmızı olmuştu..Halsiz düşmüştü vücudları..Abileri dedesinin son kez olsun yüzünü görmek istemişlerdi..Küçük kızın annesi etkilenmelerini istemediği için izin vermesede, abileri diretmişlerdi..Babaannesi dedenin yüzünü açıp bembeyaz solgun yüzünü bir kez daha öpmüştü..Küçük kız ve abileri hüngür hüngür ağlamaya başlamışlardı, abilerinin " dedem dedem neolur uyan! bırakma bizi ne olur bırakma" haykırışları canını acıtmıştı küçük kızın...
"Ölüm" dedikleri ne kadar zor birşeydi , tarifi yoktu fakat acısı ne kadar çoktu....Beyaz bir örtü sermişlerdi dedesinin üzerine, tıpkı yüzü gibi bembeyaz..Şimdi ise küçük kızın dedesinin son anlarında neler şöylediği konuşuluyordu.Babaannesi anlatıyordu, " ben ölürsem torunlarıma , gelinime sahip çıkın " demişti dedesi..."Ne kadar iyi niyetli bir dedem var bizi unutmamış, demek.ki ölürken bile bizi çok seviyormuş" diye düşündü ve tebessüm etti küçük kız..Babaannesi devam etti konuşmasına, "sabah biraz çarpıntısı vardı ama daha öncede kalp krizi geçirdiği için normal olduğunu düşünmüştüm " dedi...
Babaannesi konuşurken, küçük kızın ortanca abisi dedesine sarılarak ağlarken, bitkin düşmüş uyuyakalmıştı... Bir anda sıçradı uykusundan ve dediki büyük bir çoşkuyla," dedemi gördüm rüyamda, çok mutluydu, gülümsedi bana ve dedi ki "Ben çok mutluyum ağlamayın, üzülmeyin dedi" Abisi adeta dedesi ölmemiş, karşısındaymış gibi mutlu, gözleri ışıl ışıl olmuştu..Herkesin gözleri bir kez daha yaşla dolmuştu... Küçük kızın annesi, daha fazla üzülüp ,etkilenmesinler diye, " çocuklar!!! hadii vedalaşın dedenize eve götüreyim sizi " dedi. Küçük kız ve abileri son kez baktılar dedesine veda eder gibi...
Eve döndüklerinde annesi yemek hazırladı , küçük kız ve abileri ellerini yüzlerini yıkayıp önlüklerini çıkarıp sofraya oturmuşlardı. Küçük kızın annesi de bir komşusuyla oturup , sohbet edip bir yandan da duygulanıp ağlıyorlardı... Bir ara yemek yerken küçük kız annesinin bir sözüne tanık olmuştu. Annesi, dedesi için, " Bizim tek arkamızda olan, bizi koruyup kollayandı o... Şimdi çok daha zor günler bizi bekliyor" demişti... Küçük kızın içi burkulmuştu... Yutkunmakta, nefes almakta zorluk çekiyordu..*~*
(
İçimdeki Çocuk2. başlıklı yazı
unknown tarafından
28.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
