Ne zaman ki kapında dilenerek el açtım

Sebepsiz sitemlerle vurduğun yetmedi mi?

Aşkın taşlı yolunda varılacak amaçtım

Şüphe içinde şüphe kurduğun yetmedi mi?

Neler geçti içinden soracağın kaldı mı?

Ruhumun çiçekleri sararmadan soldu mu?

Kırıldı cesaretim istediğin oldu mu?

Beni gönül kapından sürdüğün yetmedi mi?

Sesini duyamamak bana çile olmuşken

Bir kelime uğruna aşkımız kaybolmuşken

Yaşamı tutan yanım sararmışken solmuşken

Asılsız ithamlarla kırdığın yetmedi mi?

Ne zamandır bu yürek böyle deli atmadı

Söylenen onca söze hiç kendini katmadı

Her şeyi göze aldı sana bir kez çatmadı

Bunları biliyorken yorduğun yetmedi mi?

Nefessiz bırakılmış adının hüznü gamı

Kesip gitmişsen eğer sımsıcak bir selamı

Bendeki aşk sevdiğim içimin izdihamı

Bu pespaye halimi gördüğün yetmedi mi?

İçimdeki kargaşa sanırsın savaşımdır

Ölüm yahut kurtuluş vaktinde telaşımdır

Bu sana susuşlarım kedimle uğraşımdır

Kalbimi bin parçaya yardığın yetmedi mi?

Âdemin benliğine ördüğün onca duvar

Buhranla savuruyor aklımı diyar diyar

Deşifre ediliyor içimde ne yok ne var

Her geçen an bir daha vurduğun yetmedi mi?

âdem efiloğlu / ahir - fırtına

Not:Acı ile  haşroldu yüreğim ne zamadır

Tersine  döndü  dünya aldıran ben olmadım

Aşk badesi sunmuştun içmesi ne yamandır

O badeyi içmekten asla geri kalmadım.

Dimdik ayakta idim gelme diyene kadar
Hız limitini aştım keder olunca radar
Ömrüme ellerinden bahşiş midir sonbahar
Dökülen yapraklara sardığın yetmedi mi?....  Nefti