-Küçük yüreðim korkudan tir, tir titriyordu. Hava soðuktu ama içimdeki üþümem havanýn soðukluðundan deðil de, korkunun bende yarattýðý korkunun karmaþýk ucube eserindendi.

-Anam desen hem baðýrýyor hem de aðlýyordu. Bir taraftan da gecenin ilerleyen zifiri karanlýðýnda nereye gideceðimizi þaþýrmýþtýk.

-Komþular bizim aðlama ve çýðlýk seslerimize uyanmýþ evlerinden don gömlek dýþarýya çýkmýþlar bizlerden tarafa bakýyorlardý.

-Karanlýðýn içinden bir kol bana doðru uzandý küçücük elime o el beni tuttu aðlama gel diyerek beni götürmeye baþladý.

-Anam da yanýmda aðlayarak benimle beraber geldi. Ýkimiz birden o gece elimden tutarak götüren komþunun evine sýðýndýk.

-Komþunun evindeki odalardan birinde soba hala yanýyordu. Komþumuz Ayþe teyze, bizi yanan sobanýn baþýna oturttu ve bize aðlamayýn artýk, geçti artýk korkmayýn burada emniyettesiniz diyordu bize.

-Babamýn büyük abimle olan kavga sesleri ve arkasý, arkasýna savurduðu belden aþaðýya küfürleri dýþarýdaki karanlýðý hala aralýyor bizler içeride olmamýza raðmen bize kadar ulaþýyordu. Onun baðýrýrken her söylediðini duyabiliyorduk.

-Biz sobanýn baþýnda hala titrerken dýþarýya çýkan Ayþe teyze elinde bir tas çorba biraz da zeytin ekmekle yanýmýza geldi. Bizlere aç olabileceðimizi söyleyerek önümüze koyup yememizi söyledi.

-Bir taraftan da demlikte gündüzden kalma çayý ýsýnmasý için sobanýn üzerine koydu.

-Ben hala gecenin korku dolu þoku içinde yaþadýðým gördüðüm olaydan dolayý kendime hakim olamayýp, iç çekerek aðlýyordum.

-Aðlamamýza uyanan Ayþe teyzenin yaþýtým sayýlan uyuyan küçük kýzý olan Elmas’ da yataðýndan kalmýþ yanýmýza gelmiþti.

-Bizim aðlamamýzdan etkilenmiþ olacak ki, korku dolu gözlerle bizlere bakýyordu.

-Onun bize acýyan bakýþlarý karþýsýnda nasýl da ezilip büzüldüðümü bu gün bile asla unutamam.

-Utanýyordum;

-Kendimden ailemden evde kavgasýný dayaðýný eksik etmeyen babamdan, kavgaya neden olan büyük abimden, her þeyimden utanýyordum. Ve bir an evvel ailemden kaçmak bulunduðumuz çevreden uzaklaþmak kimselerin beni bulamayacaðý bir daha geriye evimize dönmek istemediðim yerlere gitmek ortalýktan kaybolmak sýr olmak istiyordum.

-Ben bunlarý içimden geçirirken yaþýtým olan evin küçük kýzý Elmas’ýn bana bakýp, bakýp bana acýmasý beni yerin dibine sokuyor kahrediyordu.

-Oysa o sabah beraber evin önündeki damda onunla sek, sek oynarken onunla beraber gülüyordum yine onunla beraber oyunun verdiði neþeyi sevinci çocukluðumuzu paylaþýyordum.

-Þimdi onun bana acýmasý karþýsýnda içimdeki eziklik içimdeki ortama isyaným, yaþadýðým hayata yeter artýk durma git buralardan diye haykýrýyordu.

-Ama nereye gidecektim;

-Vakit son bahardý, kar ha yaðdý ha yaðacaktý, evlerde sobalar kurulmuþ zemheri yaklaþmýþtý. Kýþ kapýya gelmiþ dayanmýþtý.

-Ama kafama koymuþtum anamýn babamýn haberi olmadan kaçacaktým.

-Ýçimden hele þu geceyi bir geçirelim yarýn bir olsun o gece giremediðimiz eve bir girip çýkalým sonrasýnda nasýl olsa kavganýn dayaðýn eksik olmadýðý evimizden kaçmak için bir yol bulurum diyordum içimden.

-Bir taraftan da zavallý anamý düþünüyordum.

-Haydi, ben evden kaçtým kurtuldum. Ya o, ya o ne yapsýn, nereye gidecek bir anasý var ne babasý, ne de sýðýnacak yakýn bir akrabasý var yaþayan deyip duruyordum, içimden bir taraftan da onu düþünerek. 

-Gece bir hayli ilerlemiþti, dýþarýdan bizim evden taraftan gelen sesler artýk kesilmiþti.

-Anam elimden tuttu kalk dedi oðlum kalk sanýrým babanýn kýzgýnlýðý geçti, evimize gidelim konum komþuyu da daha fazla rahatsýz etmeyelim gece vakti diyerek beni aldý dýþarý çýkardý.

-Komþumuz olan evine sýðýndýðýmýz Ayþe teyze o gece bizi býrakmayýp orada kalmamýzý ýsrar ettiyse de anam onlardan utancýndan olsa gerek ki, orada o gece kalmak istemedi.

-Ben de o gece onlarda baþkasýnýn evinde fazla kalmak istemiyordum. Ayþe teyzemin kýzý olan arkadaþýmdan yaþýtýmdan çocuk kalbimle sevdiðim Elmas’ tan utanýyordum.

-Anam sonunda, elimden tuttu kavganýn yaþandýðý bizim eve doðru gittik kapý kapalýydý arkadan kilitlenmiþti uðraþsak da, kapý açýlmýyordu.

-Geri dönmeyi düþündük ama anam da ben de bunu ar meselesi yaptýk. Belki de o anda, anamdan çok ben istemiþimdir geri dönmemeyi.

-Çünkü akraným yaþýtým beðendiðim sevdiðim oyun arkadaþým Elmas’ýn bana acýyarak bakmalarý gözümün önünden bir türlü gitmiyordu.

-Kapýyý zorlamaya açýlmasý için çalmaya evdeki babamdan bizleri de döveceðinden korktuðumuzdan evimizin hemen yakýnýndaki ören yerindeki taþlarýn aðaç kalýntýlarýnýn arasýna girdik o gece anamla koyun, koyuna birbirimize sarýlmýþ olarak soðukta gün ýþýyýncaya kadar gece boyu bekledik.

-Anam beni sýmsýký sarmýþ ören yerindeki sýðýndýðýmýz yerde uyutmaya çalýþýyordu. Kendisi desen düþünüyor için, için aðlýyordu.

-Oysa ben de hiç uyumamýþtým. Þafak yaklaþmýþ sabah ezaný okunmaya baþlamýþtý.

-Evimizin kapýsý açýldý babam gece sakinleþmiþ olacak ki camiye doðru gidiyordu.

-Onun gittiðini görür görmez kapýya yöneldik baktýk kapýnýn anahtarýný her zamanki koyduðumuz yerine koymuþ orada duruyordu.

 -Anahtarý alýp içeriye girdik.

-Hiç unutmuyorum sanki o gece o evde hiçbir þey olmamýþ gibi anam ekmeðini yemeðini yaptý babamýn camiden gelmesini beklemeye baþladý.

-Babamýn gece dövüþtüðü kavga ettiði oðlu büyük abim evden kaçmýþ sýr olmuþtu.

-Anam üzgündü;

-Anam o gece hiçbir þey olmamýþ gibi hayatýna devam edip baðrýna taþ basarken, ben ise, o gün sabah babam camiden gelmeden, yaþadýðým bu korkunç gecenin sonunda yapmamam gereken þeyleri nasýl yapacaðýmý düþünüyordum.

Ýçimdeki çocuk.
 
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde
Boynu bükük gezinen,
Ama mutlu.
Gözleri aðlarsa’ da yüzleri gülen
Üzüntüye kedere boþ veren,
Çilekeþ,
Derdi tasayý yok bilen,
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde;
 
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde
Üstü baþý yýrtýk periþan,
Ama mutlu.
Aðlamayý unutmuþ sevilmeyi unutmuþ
Kaderi kabullenmeyi bilen,
Küçük hatýr almalarla mutlu olmayý bilen
Gülerken aðlayan,
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde;
 
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde
Anayý unutan babayý yok sayan,
Ama mutlu.
Baðrýna taþ basan, sokaklarda yatan
Çalan çýrpan yer yurt soyan,
Huysuz,
Tinerci þarapçý,
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde;
 
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde
Yufka yürekli demir bilekli,
Ama mutsuz.
Anam der babam der aðlarken sevgileri var içinde,
Kendi dünyasýnda, garip,
Ama sevecen,
Yüreði yufka, yardýmsever
Bir sokak çocuðu büyüttüm içimde;