Online Üye
Online Ziyaretçi
BİR SOKAK ÇOCUĞUDUR YÜREĞİM
Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum
Hem de çok yalnız
Soğuk bir duvar dibinde korkmuş ve üşümüş
Küçük bir çocuk gibi
Yetim ve öksüz
Gecenin karanlığı üstüme üstüme geliyor
Bağırıyorum olmayan ve hiç tanımadığım anneme
Annem duymuyor sesimi
Parmak uçlarım acıyor soğuktan
Birde burun uçumu hissedemiyorum
Bacaklarımda dizlerinden yırtık bir pantolon
Dizlerim üşüyor
Korkuyorum yalnızlığımdan
Ayan beyan bir ay ışığı çöküyor üzerime
Bir yanda acımasız bir ayaz
Bir yanda köpek ulumaları
Duvarımın dibine iyice büzülüyorum.
Yanaklarıma iki damla sıcacık gözyaşı
Yalnızlığıma ağlıyor gözlerim.
Sonra soğuyor yerlerinde tuzumsu bir tat kalıyor.
Üşüyor ellerim
Sabahı düşünüyorum.
İlk ışıklarını güneşin.
Nasılda vurur yüzüne
Bir anne eli kadar derin bir sıcaklık.
İçimde emanet bir huzur,
Gözbebeklerimde bir mut
Unutuyorum bir anlık sevgisizliğimi.
Öksüz ve yetim yanımı unutuyor dudaklarımda tebessümlerim.
Duvar dibi evimde bir sıcacıklık oluyor
Gülümsüyorum.
Köpekler yaklaşıyor
İrkiliyorum telaşım büyük.
Yalnızlığımın azgın, sivri dişli köpekleri bunlar.
Isıracaklar etlerimi,
Üşüyen ellerimi ısıracaklar.
Belki de kopartacaklar düşlerimin bir kısmını sivri dişleriyle.
Sabah uzak ihtimaller gibi görünüyor
Korkuyorum
Yalnızlım
Üşüyorum
Bazen böyle zamanlarda düşler kurarım sıcacık
Fırından yeni çıkmış taze somun
Ve birkaç siyah zeytinin gülümsediği düşler.
Sevimli gelir her şey ve yüzümdeki uyuşma çözülür.
Böyle sabahlarda bir kedi gelir geçer önümden.
Yırtık pantolonumdan çıplak etime sürtünür.
Okşarım başını kedinin mırıldanır.
O an aklıma düşer yalnızlığım.
Anasız babasızlığım
Kimsesiz yüreğimin sevgiye susuzluğu.
Biryandan severim şu sokak kedisini
Islanır yeniden yanaklarım
Ben her gece bu düşü görürüm
Evsindiğim bu duvarın dibinde.
Kimsecikler farkında değildir.
Yoldaşlandığım yalnızlığımın ellerindeki küçücük bedenimin.
Ben her gece kimseyi rahatsız edemeden bırakırım kendimi.
O karanlık ürkünç canavar hayallerine yenik düştüğüm sokakta.
Soğuk bir tebessümle gülümser yıldızlar ya hani
Ben öyle anlarda bile bir sensizliği alır koyarım yüreğime
Ve kimin için yokluğunu çektiğimi bile bilmediğim
Bir yakın üretirim kendi düşümden
Onu beklerim sabahlara çıkacak nice düşü gömerek gözlerime
Ben anasız babasız
Oysa analı babalı bir yetimim
Kırık kollarım kanatlarım sevgiden yana
Düşlerimden bile ürkerim bazen
Her geceyi bir kâbusun koynuna saklar
Öyle dalarım uykusuna yalnızlığımın
Kim nerede nasıl bilebilir ki bendeki sanıcısını
Dokunulmamış tenimden geçerken
Çocuksu arzuların
Oysa ben bir sokak çocuğu hıncında bile
Yalnızlık olmamalı derdim
Hep ve bir tek bende kasın yalnızlık
Boş sokak ürküntüsü ve soğuk yürek üşüten geceler
Kimse benim gibi kabuskar yaşamasın düşlerini
Üşütmesin yüreğini yalnızlık sokaklarında