Dur Hele Bir Şöyle Soluk Alayım
Şikayetim sen’den ey zalim felek
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Asla bir derdime olmadın elek
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Tükettin ömrümü,kalmadı sağlık
Yıllardır kapımdan gitmedi çığlık
Sordum söylemedin nedir bu sığlık ?
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Ne varsa getirip başıma yıktın
Liman’da ne varsa hepsini yaktın,
Ben ne dedi isem el gibi baktın
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Hayatım karardı dünyam yıkıldı
Bir çıkar yol dedim pel pel bakıldı
Benimde haklarım vardı yakıldı
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Tükendi gençliğim gelmez ki geri
Yavaşça tükendi gözümün feri
Yâr uğruna verdim gençliği ser’i
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Bulamadım mutluluğun yolunu
Yardanım mahzun etmez kulunu
Bırak artık kesme benim yolumu,
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Durak YİĞİT bir zamanlar yol idim
Böyle dar değildim epey bol idim
Nazlı yâr’in yakasında gül idim
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
(
Dur Hele Bir Şöyle Soluk Alayım başlıklı yazı
Durak YİĞİT tarafından
12.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.