Efil efil estikçe seher yeli afakta

Esrarlý bir büyünün düðümleri çözülür

Canlýlar uykusundan uyanýrken þafakta

Zamanýn imbiðinden hayat rengi süzülür

Mütevekkil bir derviþ edasýyla aðaçlar

Zikreder gibi sanki sallanýr saða sola

Sýyrýlýr birer birer karanlýktan yamaçlar

Gecenin inadýna turnalar düþer yola.

Bir yaðmur serinliði kuþatýr göðü, yeri,

Duyarým kurdun, kuþun sevinç çýðlýklarýný

Damlalar muhabbetle doldurur nehirleri

Yýldýzlar birer birer kýsar ýþýklarýný

Usum deli divane yürüyorken derbeder,

Daðlarýn gölgesinde bir nebze serinledim.

Gönlüm boþaldý sanki ne dert kaldý ne keder,   

Öyle bir vecd içinde sessizliði dinledim.

Tabiatýn ahengi bir huzur þöleniydi,

Yaprak hýþýrtýlarý kuþ sesleri iç içe.

Bir yavru ceylan geçti gözleri yepyeniydi

Yürüyordu kaygýsýz otlarý biçe biçe.

Birden bir keklik öttü kayalarýn baþýndan,

Uzaklarda bir kaval yanýk yanýk inledi.

Her naðme bir damlaydý sanki bir gözyaþýndan,

Aðaçlar, börtü böcek bu naðmeyi dinledi.

Akþamýn siyah þalý indi günün üstüne  

Karanlýklar devraldý aydýnlýðýn yerini

Zamanýn kaydý düþtü þimdi dünün üstüne

Ufuk dediðimiz hat kaybetti deðerini.

Canlýlar birer birer çekildi uykusuna

Kiþnedi huysuz huysuz gecenin siyah atý                                

Kanadýna gizlendi bir yeþilbaþlý suna

Esrarlý bir sükûnet kapladý kâinatý.

 Ýbrahim SAÐIR