Suzinak besteler gelince yâda,

Gönlüme bir hüzün çöküyor Leylâ.

Dilinde dönerken sesim feryada,

Derdimi geceye döküyor Leylâ.

Uykuya dalarken çoban yýldýzý,

Doldurur içimi bir derin sýzý,

Gel artýk bahtýmýn deliþmen kýzý,

Yokluðun boynumu büküyor Leylâ.

Gök kuþaðý yedi rengi yüzünden,

Ýçmiþ gelir, koþa koþa izinden,

Senin çapkýn bakýþlarýn yüzünden,

Þafak saçlarýmda söküyor Leylâ.

Asýnca destini narin koluna,

Bakmadan yürürsün saðý, soluna,

Ýçimden gül serpmek geçer yoluna,

Önüme engeller çýkýyor Leylâ.

Bulutlanmýþ görsem bir an yüzünü,

Dünyanýn omzuma çöker hüzünü,

Aþamam, yorgunum yayla düzünü,

Gözümden ýrmaklar akýyor Leylâ.

Saðýr’ýn sabrýnda kalmadý takat,

Yýðýldý içine duygular kat kat,

Ya bir haber gönder , ya bir mektup at,

Ayrýlýk baðrýmý yakýyor Leylâ.

  Ýbrahim SAÐIR