ben
seni gün bitimlerinde
ağırladım sevgili
karşımda göz/göze
yanımda el/ele
koynumda can/cana
böyle düşledim sevgili

Oysa sen
kaf dağının ardına sinmiş
doğmayan ürkek güneşimdin
Oysa sen
siyah elmastan kopardığım
katran karasına tünemiş
mum ışığından korkan Ay/ımdın...

Hani hiç ulaşamadığım
gün/ay....GÜN/AY'ımdın...
sen ki ...
sen ki hep
gün bitimlerinde ağırladığım
varsın be/varsın hayal olsun...
o hayal ki ömre bedel
gün/Ay...GÜN/AY'ım sen.

 

( Gün-eşim....danış başlıklı yazı Atiye DANIŞ tarafından 22.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu