Ayrılık narına, gözyaşı döktüm. 
Adını dilimden,sazımdan söktüm 
Çözüldü dizlerim, yerlere çöktüm 
Kendimi kıyıya, köşeye vurdum… 

Mecnun da uğramaz, çöllerden geçtim 
İmkansız aşklara, kefenler biçtim 
Kanıyor yüreğim,kızılcık içtim 
Kendimi eğlence,neşeye vurdum…. 

Mehmet’im çekilmez, ayrılık kahrı 
Hangi can dayanır,öldürür ahrı 
Yeter ki gelipte,sen versen zehri 
Kendimi içkiye, şişeye vurdum…. 

Ulvi mehmet