aramızda kazılması güç bir lehçe
ne zor bu yeryüzünde görebilmek
şimdiki duygumun anatomisi
iyelik eki olmadan!
tamamlanmadan daha
dağınık bıraktığımız fırtınalar
bak! Bu sancı!
sencileyin!
kalbin hemen altında...
meğer, ne çok günah biriktirmişim
gözlerine baka baka
utanmadan!
Dİk!
Çok dik!
ne çok yırtılıyor ruhum.
ne çok geçiyorlar önümden.
aklından geçenler, geçiyorlar önüme.
meğer ne meraklıymışım sağır olmaya.
duymazdan geliyorum, sana ağırlığımı.
gözlerinden rüya akıyor
Ve ne acıdır ki,
sen yine bir konu mankeni,
yaralı bir marangozun elinden çıkma
papatya ağaçlarından yontulmuş
belki de, en büyük yalancı, beyazdır.
Hadi ben sana çok kırıldım,
peki,
sen nerede kırıldın?
Sen bir öykü mankeni,
sarhoş zamanlarımda dirilen,
ne zenginsin,
her gün ayrı bir cümle üstünde.
çok açmış seni bu hüzünler...
İçim akıyor içim,
isimsizliğin yapışıyor dudaklarıma.
İçim akıyor çok, içimin akı akıyor
sonra kayboluyorum, gayb alemimde
sonuç aynı, dibim tutmuş, düşlerimin sıcaklığından
"şartlı salıveriliyorum senden..."
Oktay Coşar
(
Drenaj başlıklı yazı
marcel tarafından
29.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
