17.B Ý R   S  I  R   G  Ý  B  Ý

         Hem  gözler  gülsün ,  hem  de  dudaklar ,

         Öyle  bir  sýr  ki ,  kendi ,  kendinden  saklar ,

         Hatýrlayýp  kýzarýyor  güzel ,  pembe  dudaklar ,

         Tatlý  bir  râþe   ki  tüm  benliði  kaplar .

         Bir   sevgi  vermiþ  TANRI ,  kim  çýkarýr  içimden .

         Sevgisiz ,  aþksýz ,  bu  dünyada  bil  ki  hiçim  ben!

         Düþünmek  seni  suç  ise ,  bunu,  bin  kere  yapýyorum .

         Seni  görmem  imkânsýz ,  hep  hayaline  tapýyorum ,

         Bir  sefanýn  bin  cefasý  olsa  da ,

         Gizleyemem   kâlbimdeki  duyguyu ;

         Saçlarým  hep  beyazlarla  dolsa  da ,

         El  açarak  yalvarýrým ,  biran  önce  gel  deyu .

Günde  bir  deðil  bin  defa  günah   iþlerim .

         Seni  düþünürüm ,  her  an  seni  düþlerim ,

         Bir  hatýra ki   yýllar ,  yýlý  anarým .

         Bir   tutku  ki   ateþ  gibi  yanarým  .

         Günahlardan  korkarak   sevgilimsin  diyemem !

         Sana  El’ler  sahipken ,  bir  de  ben  sahiplenemem!

         Bir  kývýlcým  düþerse

         Sýcak  bir  nefes  sanki ,  dudaklarýmý  yaktý .