Mor Dudaklarımı Islatıyor Hüznüm
.
Haykırsam da düşlerin
doğumunda
Duymuyor hayat olmuyor
umrunda
İnlesem de sanrılarımla dar
kuytuda
Umursamıyor yaşam zaman
pusuda
Kirpiklerin kavuşmadığı gece
yarısı
Her yıldız gözyaşıma bir
yürek sızısı
Gözlerimdeki yaşamın dilsiz
sancısı
Azad olmuş nice hayâlim kâlp
ağrısı
Yorgun yağmurlara takılınca
yelem
Mutlu baharlara tespih çeker
çilem
Bir de sabah olunca en siyah
elem
Doğmayan güneşe kin kusar
kalem
Avuç kadar kâlp, içinde tüm
evren
Sığmıyor âleme, arıyor saracak
ten
Cevapsız sorulara ömürken
sözüm
Mor dudaklarımı ıslatıyor
hüznüm
Yüksek beklentilerin
Alçaktan uçuşu muydu
yüzleştiğim
Yalnızlığın kuşatması mıydı
sözleştiğim
Ya oyalı mendilin
kokusundaki gizem
Ya da îmasız dilin ucunda
haklı sitem
Belki de kurgularımda boş
bir matem
Bilmiyorum
Sevdanın hangi yüzüdür
şimdiki sen
İçimde ölüyor yavaş yavaş o
eski ben
Dün mü kolaydı, bugün mü zor
geliyor
Aşk mı daha ucuz, sevda mı
çok üşüyor
Bildiğim
Hayat, tam gaz dört nala
koşuyor arkasına bakmasızın
Yaşam, çelme gölgesinde
tükeniyor farkında olmaksızın
Bülent KAYA
.
(
Mor Dudaklarımı Islatıyor Hüznüm başlıklı yazı
YuReKiKLiMi tarafından
31.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
