Tablo: Fatma KESİCİ VARLI/Şiir ve yorum:Mehmet Fikret ÜNALAN
...
Analarının kuruyan memelerinden sonra,
Hiç doymadı toprağın çoçukları
Çocuk ölümleri yaşadılar, şehirlerden uzak sıtmalarda
Bazen kerpiç evlerde, bazen bir roman çadırında
Koyu, karanlık bir girdap; sevmeye, sevilmeye bile mecal yok
Ilgıt ılgıt döküldü gözyaşları
Sessiz çığlıkları yükseldi semaya
Tutalım ellerinden, kaldıralım dedi fenomen bir kadın
Sırf gösteriş için uzatır gibi yaptı elini
Oysa açlığı sadece filmlerde görmüştü
Denizdeki kumu saymazsak, hiç avuçlamamıştı toprağı...
Zorbaların kahraman ilan edildiği bir ülkede,
Ne beklenirdi ki insanlık adına, gösterişten başka...
Fikirlerin hüküm giydiği, karalama kampanyaları
Zindanları doldururken
Uğursuzlar, imansızlar;
Özümseyemedikleri dinin, kisvesi altında
Memleket kurtarma çabasında
Açlar, açıklar kimin umurunda?
Kan uykulara can verenler derin uykularda
Onların bu halini gören,
Yılanlar şaşkın bin yıl yaşadığına...
Ve
Toprağın çocukları halen aç
Analarının kuruyan memelerine muhtaç...
"O" kadınsa çok meşhur şimdilerde
Belli ki gözü çok yükseklerde...
Bir anne gülümsüyor "ona" kırılgan bir yürek
Ve
Alaycı bir edayla.
Belli etmiyor ama, iki eli yakasında, iki cihanda.
Güzel günler göreceğiz
Üzülme anne!
...
02 Ocak 1943-01 Şubat 1999
Mekanın cennet olsun Barış ağabey
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Toprağın Çocukları başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
1.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
