Mahvettik dünyayı, yüreğim karlı
Omuzlara kasvet biniyor dostlar
Bir suçlu ararken üzgün, efkârlı
Yüzüme bir tokat iniyor dostlar.
Dünya zırhımızda açmışız gedik
Yüzümüz kızarık, başımız eğik
Gelecek nesiller bakarak dik dik
Hiddetle hesabı sunuyor dostlar.
Ormanlar inliyor, hayvanlar yasta
Oksijen kalmadı artık nefeste
İster "yuh olsun" de, istersen "pes" de
Ağaçlar ağlıyor, yanıyor dostlar.
Ormanken hayvana en güzel konak
Hayvanat bahçesi oldu sığınak
Bülbüller matemde; şu hâle bir bak
Dallara baykuşlar konuyor dostlar.
Yüklenmiş giderken tonlarca atık
Yan yatmış gemiler, tankerler batık
Gıdalar hormonlu, bozulmuş katık
Lokmalar zehire banıyor dostlar.
Emanet demedik, bozduk bedeni
Ciğerler simsiyah, kömür madeni
Bilmez gibi sorma "nedir nedeni? "
Nikotin bedene siniyor dostlar...
Başları özenle gömsek de kuma
Ozon delik deşik, tutmuyor yama
Bazen zift yağıyor yağmurla cama
Gözler şaşmış gibi dönüyor dostlar...
"İnsanız" demekten insan ürküyor
"İnsanım" diyenden hayvan korkuyor
Şeytan bile bizden yaka silkiyor
Hayretle, ikrâhla anıyor dostlar.
Süratle erirken buzulun buzu
Hic kimse demesin ağır bu yazı
Çok söze ne hâcet, şiirin özü
Dünyamızda hayat sönüyor dostlar!
Mecit AKTÜRK