Gönlüm gün batımında,  aldığım zararından
Sildim seni gönülden; buydu cevap verdiğim
Kim bilir ne mutlusun;  saldığım kararımdan
Bahanenin türüne,  katmerlice erdiğim
 
Bıktı usandı gönlüm, verdiğin firelerden
Aşk ile örülen, köprüler kurulmuyor
Kısa uzun karıştı, serdiğin tirelerden
Yolları derdest edip, rüzgârın durulmuyor
 
Kalen çıkmaz sokakmış, bir türlü çıkamadım
Kadir kıymet bilmeze, şiirleri ağlattım
Sandım ki; kuşatmışım, meğerse yıkamadım
Gönlüm gülünü sevip, hicranımı çağlattım
 
Kahır mektubu özüm, yine sinem oyansın
Yalnızlık dipsiz kuyu, anlarsın bulduğunda
Sitem ekmeğe katık, bandırarak doyansın
Mezar taşımı bulup, saçları yolduğunda
 
Felek uyuya kaldı, dokunsam ayacakmış
Umurumda değilsin, geri vitese taktım
Kalbim sinyal veriyor, hayatım kayacakmış
Toprak mazimi çeker, boş gözle dibe baktım
 
( Kahır Mektubu Özüm başlıklı yazı GülsenTunçka tarafından 16.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu