Online Üye
Online Ziyaretçi
1 inci perde
Kifayetsiz cümleler ısmarladım kendime
Yokluğun sularında demlerken özlemini
Kehanetin perdesini araladı rüzgar
İki yavru martı kanadı uçuştu üstümüzde
Dalgalar kıyımıza sert yüzünü bıraktı
Ezildi altında zaman
Çok bilinmeyenli denklemiyle
Fırtınaya tutulduk
2 nci perde
Ağır adımların izlerini yonttum toprağa
Çürümüş mahzenimin küf kokulu ivmeleri
Yenildi izlerinde sevmelerin yanılgısı
Gözlerime kara gölgeler düştü
Bal dudaklarına öfke
Yetişmedi kavuşmalar mahşere
Kendine mahkûm oldu şiirler bile
3 üncü perde
Tutkular cenkleşti fırtına ortasında
Dalgalar kayalarda parçaladı feryadını
Dağıldı köpüklerin beyazında tuzu denizin
Dağıldı kum tanecikleri
Sineye çekildi bütün duygular
Öğrendi avunmayı varla yok arasında
Mihrabın denize düştüğü yerde
Ağladı zaman
4 üncü perde
Sonsuz ihtimaller dizildi aklıma
Tuzunu bulaştırdım gözyaşlarının
İnce belli bardakta yudumladım hepsini
Bir tutam umut
Bir tutam hüzün
Bir damla gözyaşı
Ansızın yürekte yangın telaşı
5 inci perde
Bir şiir daha yakıyorum şimdi
Ücra köşelerde kendine sığınmış gölgemle
Önünde boynunu bükmüş biçare duygularım
Belirsizlik ekliyorum zavallı yüreğime
Dualara meyletmiş dudaklarımdan
Şimdi sadece hayatı dilenen…
Âdem EFİLOĞLU