Gelen vurur giden
vurur tekmeyi.
Bu neden içerdir hiç
demezler,
Ve bilirler tekme
tokat dövmeyi.
Otur da bir dinle, nedir öyküsü.
Bir hanımı vardır,
ömrün törpüsü,
Oysa şu kendisi,
dünya dürüstü,
Elleri uysaldır
bilmez dövmeyi.
İhaneti görmüş sevgi yolunda,
Yılan bulmuş gibi olmuş koynunda.
Şeytana uymadan kovmuş sonunda,
İçkiyle kumara, verir
kendini.
Falezler sokaklar,
olmuş hep evi,
Yine de üzmezmiş , bu hiç kimseyi,
Şaraptan kumardan,
bulur çareyi,
Zamanla unutur, aşkı sevgiyi
Akşam olur gitse girse inine,
Ekmek soğan yermiş yemek yerine,
Şükreder dururmuş,
doyduğu güne,
Yanında yatarmış kedi köpeği.
Ölüm bu yakalar
garibi kışın,
Derler bu ayyaştır, götürün atın,
Kılınmaz namazı,
garip yatanın,
Öldüğü yer olmuş garibin yeri.
Ahmet Yüksel Şanlı er
26 Şubat 2013