Münzevi Yüreğim
Okyanusun kızı
Bir gün sende anlayacaksın
Erguvan kokusunda üşüyen
Şubatların aşkını ve yalnızlığı
Yüreğimden sızanlarla bekleyen
Damardaki sarmaşıklarla akanı
Sorma o vakit bana sonsuzluğu
Çünkü ne mavi, nede beyazı biliyorum.
Hiç özgür olmadım ki?
Ruhum bir insanı sevmeye öyle korkuyor ki!
Kanatılmaktan irkiliyorum.
Düşlerime in sevgilim.
Yıldızlarla çık gel.
Anla sevgimi, senli isteğimi anlada gel.
Gel ki, gri duvarlarım renginle aydınlansın,
Gel ki eflatun kandillerim yansın;
Gel ki, göz yaşlarımı sileyim.
Gel.
Durmadan düşünüyorum
Bizar düşen katrelerdeki başlangıçlarımı
Nişanlayan kelimeleri, hicranlaşan hatıralarımı
Elveda niyetine gökyüzüne uğurluyorum dualarımı
Fecre Yakın, berrak seslerin içindeki duyulmaz çığlıklarımı
Sen duymadan, kederlenen münzevi yüreğimde kapatıyorum.
Sultan Özateş / 2012
( Ay Yüzlü Mehlikam Şiirleri )
.
(
Münzevi Yüreğim başlıklı yazı
AYYÜZLÜ tarafından
5.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
