Bu sabah çıkarttım geçmişteki tüm anıları Artık dönüşü olmayan bir hicaz mevsiminin son demin deyim İçimdeki dalgalar kabardıkça gönlümün liman kıyılarına bir gelinliğe benzettiğim erik ağacının dallarını sarınıp giyinesim gelir
Artık yüreğime sığdıramadığım sensizliğin hasretidir bende ki özlem Bir sıcacık elindir tutmasını istediğim, ve bir sıcacık tebessümün dür görmek istediğim Sessiz gidişl erimin arkasında anılarımı bırakıyorum anlatamadığım duygularımın dipsiz kuyularına gömüyorum bitmez tükenmez acılarımı ve biliyorum ki acılarım bittiğinde bende hasretinle tükeneceğim
Çaresizliklerimi bir türlü çarelerime sığdıramıyorum, ağzına kadar dolmuş gam yüküyle heybem Beni bu dünyada senden başka kimse anlayamaz eğer zaman gitmek zamanıysa düşünmeden gitmek gerek anıları geçmişin derinliklerinde bırakıp her şeyi terk ederek .......
sevgiye nasırlaşmış hiç kimseye inanmayan yüreğim yaşamın acılarında kapılarını sevmelere sımsıkı kapatmışken birdenbire sen çıkıyorsun karşıma sımsıkı tutuyorsun ellerimden ve sevgi çiçeklerinden bir demet sunuyorsun yüreğime canım sevdiğim diyorsun gözlerimin içine bakarak
sevginle tekrar canlanıyor yorgun düşmüş yüreğim seninle sevgiye kanat açıyor tükenmiş duygularım
sen umutsuz yolculuğumun sonunda karşıma çıkan ve güvenerek ebediyen sırtımı dayadığım kocaman sevgi dağımsın
/ geçip giden onca mevsim nerelerdeydin sevdiğim /
( Bitmeyen Şiir başlıklı yazı EMİ ÖZTÜRK tarafından 6.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
