Türk-Ýslam âlimleri serisi – 1

        VEHB BÝN MÜNEBBÝH

    D. (H.24) 645 – Ö. (H.124) 741

Tabiinden olup Yemen San’da doðmuþtu,

Hicri yirmi dörtte orada ölmüþtür,

Ýsmi, Vehb bin Münebbih, künyesi Abdullah,

Hemman bin Münebbih’in kardeþi denilir.

O doðru sözlü bir kimse diye tanýnmýþ,

Ýlim ve irfan sohbetlerinde hep varmýþ,

Tarihi bilgisi oldukça fazla denilir,

Geçmiþ kavimleri çok iyi anlatýrmýþ.

Hadis derlemede çok titiz davranýrmýþ,

Topladýðý hadisleri de not edermiþ,

Devrin ünlü sahabelerini de tanýr,

Sahabelerden de hadis rivayet etmiþ.

Ondanda pek çok muhaddis yararlanmýþtýr,

Bunlarýn baþlarýnda iki oðlu var denir,

Kardeþini oðullarý da nakil yapmýþ,

Veciz sözler söylemekte mahir biridir.

Þair, Araþtýrmacý, Yazar: Abdullah Yaþar Erdoðan

Vehb bin Münebbih der ki:

“Çok kitap okudum. Onlardan þunu öðrendim. Allah’u Teala, Muhammed Aleyhisselam’a çok yüksek akýl vermiþtir. Ýnsanlarýn akýllarý O’nunkinin yanýnda yeryüzündeki bütün kumlarýn yanýnda küçücük bir kum tanesi kadar kalýr.”

“Münafýðýn özelliklerinden ikisi övülmeyi sevmek, zemmedilmekten (yerilmekten) hoþlanmamaktýr.

“Hz. Ýsa (AS) Havarileri ile beraber bir köye uðradý. Köydeki insanlarýn hepsinin öldüðünü gördüler. Ýsa (AS) yanýndakilere; “Belki bunlar Allah’u Teâlâ’nýn azabýna ve gazabýna sebep olacak bir þeyler yapmýþlardýr. Çünkü daðýnýk ölmemiþler, azab onlarý bir anda yakalayývermiþ. Yoksa daðýnýk ölürlerdi” buyurdu.

“Mümin günahlarýný düþünür, onlar için üzülür, amellerini küçük görür, yaptýklarýndan dolayý gururlanmaz.”