Online Üye
Online Ziyaretçi
BİR KADIN
Mutluluk dilerken Rab’den şevk ile
Her acıyı tattı yaşarken kadın
Yâr olmadı kader bir nebze bile
Hızla sona doğru koşarken kadın
Dili şen, şakraktı, her zaman şendi
Çalıştı ne bıktı ne de üşendi
Sevdiği bağına ayrık döşendi
Başına gelene şaşarken kadın
Adını almıştı goncadan, gülden
Onurlu yaşadı farklıydı elden
Haberi olmadı rujdan rimelden
Fakirlik bağrını deşerken kadın
Hasretti kendini bitmez şükürle
Çekilip kuytuya dilde zikirle
Rabbine sığındı güzel fikirle
Huzur buldu dertler aşarken kadın
Esriten duyguya esir olmuştu
Bu öksüz hayatı baştan bulmuştu
Lakin şekva etmez, aşkla dolmuştu
Yüreği, acıyla coşarken kadın
Bazen kızar, ağlar; kalkar ayağa
Aldırmaz görünür zulme dayağa
Kurtuluşu var mı girse koyağa
Ağustosta bile üşürken kadın
İstediği yalnız şefkatli bir kol
Koruyan,kollayan, merhameti bol
Bıkmadan arardı hayırlı bir yol
Her zoru azmiyle aşarken kadın