Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir aşk eksikti sanki çıkıverdi karşıma
Gönül, sevda savaşı adil olur mertlerle
Namert vurdu sırtından eremedin arşıma
Anlamadın bir türlü yüreği kara kaplı
Vurdumduymaz tavırla bildiğini okudu
Yalanları bölerek doğrularla çağladı
Sevdam dediği aşkı ilmek ilmek dokudu
İpin ucu kaçınca geri dönüp bağladı
Gerçeği inkâr edip hayaliyle yaşadı
Duyduğu kem sözleri kulak ardına itti
Kötülüğün içinde iyiliği aradı
Sevdiği berduş değil onun için yiğitti
Kendini kandırmaca bazen işe yaradı
Beni de inandırdı delillerimi aldı
Deli divane gönlüm şimdi sustu ebedi
Yüzü kalmadı artık tutunacak dalı yok
Mezar oldu sonunda savunduğu mabedi
Tene batıp acıtan anılarda çalı çok
Gönlünün kapısına kırk bir kilidi taktı
Dinlemedi hiç beni uyarmaya çalıştım
Doğruyu anlatmaktan inan sonun da bıktım
Gönül, med cezirlere artık bende alıştım
Zamana bırakmıştım gördün mü haklı çıktım
İçten içe eriyip kendine ceza verme