Gözler yorulmaz deme yorulur be güzelim onlar bile yorulur Yaşı durulmaz deme durulur be güzelim yorduğundan durulur...
(D)inlemek arasıra yorarken bazen beni Orta yerinden böler acıyı nasır izi Ne varsa dünden kalan yakar ağırdan teni Derine düşen sızı, sürer bir asır izi
Yaşam, gök gürültüsüne inat üstüme alçaldıysa nemli gözde fidanlar boy verir sıra sıra kendini bırakarak yâr olurken toprağa pes eder tüm iklimler ortam süt liman olur
Hangi sabır vazgeçmiş küsmüş bir gün hayata Yenileyip devrini sil baştan yaşa diyor Doğrul kalp huzuruyla, düşünme yata yata Bırak yorma kendini, gelir; her başa diyor
Ömür, Kimi zaman soyunurken arsız yılların göbek bağında yabancı gülüşler oyalar dudağımı kıvrımında ucuza gider, şen şakrak gençliğimden kalan birikmiş sermayem tadını çıkartır itiraf edemediğim kayıtsızlığıyla
Topladığım cesaret gücüme güç katarken Gönül avluma düşer tan yerinin bakışı Yeni gün ışığında ufkumu saran yârken Soluğum göğe doğru, O’nadır aşk yakışı
( Arzım başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 10.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
