Online Üye
Online Ziyaretçi
Gece ile sabah arası, bilmediğim saat dilimindeyim.
Derin bir uykuya dalsam…
Dalsam da, seni unutsam diyorum.
Nafile… kendimi kandırmaya başladım
yine
Gözlerimi kapatmaya korkuyorum!
Hemen geçiyorsun karşıma,
Üzerinde ilk aldığım kareli gömlek, elinde
bir demet gül,
Beliriyorsun siluetinle,
Unutamıyorum…unutamıyorum işte
Bu kadar mı beceriksiz olur insan?
Alt tarafı her şeyi sileceğim
hafızamdan.
Mektuplarını şiirlerini,tahta bavula
koyup,
İskeleye bırakmıştım çoktan.
Sanki; kendimde kaldım onlarla
birlikte,
Hadi gel de unut işte…
Kapatıyorum kulaklarımı ama yinede
faydası yok,
Derinden şarkılarının nagmeleri
duyuluyor
Serenat yapıyorsun ruhumun penceresinde...
Hadi gel de unut işte…
Yorganı başıma çekip, seninle
bağlantımı kesiyorum.
Ellerime parfümünün kokusu bulaşmış ,
Burnumun ucu sızlıyor...
Uykum yavaşça uzaklaşıyor
gözlerimden.
Bu gecede nöbetçiyim seni unutma
mesaisinde
İçim yanıyor, damla damla seni yudumluyorum!
Hemde tam unutma arifesinde...
Yürek yangınlarım sönmüştü oysa,
Bir kıvılcıma dahi izin veremem.
Külleri bile savrulmuştu aşkın ya alev alırsa yeniden,
Hadi unut unutabilirsen!
Benim için her şeyden değerliydin,
Oysa yaptıklarının hiç birini hak
etmedim!
İsteyerek beni hüzünlere sürgün ettin,
Şimdi unutsam diyorum…
Arkama bakmadan sensizliğe yol alsam
Unutsam dünü, hatırlamasam sana dair
senleri.
Başka baharlara kucak açtığını çıkarsam
aklımdan?
Bu günün bahanesi olsa,
Ve ben seni zorlanmadan unutsam.
Renklerini bilmediğim yeni baharı
karşılasam
Mesela…boydan boya yedi renkle harmanlasam sevgiyi
Benim mevsimim olsa, yalnızca benim.
Seni unutsam!
Gün aşırı unutmaya başlasam diyorum...
Gamze YAĞMUR
11/03/2013