Bu günlerde yoğun bir duygu sağanağına yakalandım, ara ara
olduğu gibi.
Torunumu kucağıma almanın verdiği bir duygusallığı yaşıyorum
sanırım.
Çok güzel bir duygu
gerçekten, uzaklara gidecek çok özlerim içim yanar diye alışmak istemiyorum desem
de olmuyor inanın. Hani derler ya burnumun direği sızlıyor diye işte daha
şimdiden kokusu benimde burnumu öyle sızlatıyor. O kadifede bile bulunmayan
yumuşaklıktaki tenini hissediyorum yanaklarımda, dudaklarımda, kokusu geliyor
uzaklardan ılgıt ılgıt, küçücük ayaklarını avuçlarımda hissediyorum ve ona hep
hasret kalacağımı düşünerek derin derin iç çekişleri geliyor ardı sıra...
Hani derler ya torun sevgisi bir başka diye. Çocuğunu kucağına aldıktan sonra dünyayı
unutan, yaşamayı unutacak kadar kendini yavrusuna adayan bir annenin, torunu
olduktan sonra onu, nasıl evladından, canının parçasından daha çok seveceğini,
bunun nasıl bir duygu olacağını hep merak etmişimdir.
Düşünüyorum da, evlatlarımızı kucağımıza aldığımızda anne
olmanın, eş olmanın, hayatın zorluklarına göğüs germenin, geçinebilmenin
telaşıyla bu denli yoğun bir duygu yaşayamadığımızdan yada hissedememizdendir
belki. Ya da ne bileyim gençliğin verdiği heyecan, telaş yüzünden onun tadına
tam manasıyla varılamadığı içindir bilemiyorum. Ama evladın büyüdükçe onun sevgisi de dallanıp
budaklanıyor, yapraklar, çiçekler açıyor. İnsanı çepeçevre sarıveriyor. Sonra
üniversite, kız arkadaş derken yavaş yavaş senden uzaklaşıyor. Sonra bir
bakıyorsun evleniveriyor ve benim oğlum dediğin o can paren ‘’ bizim
,,oluveriyor. Yani senden yavaş yavaş uzaklaştığını görüyor hissediyorsun.
Tabii ki sevgiler asla azalmıyor ama paylaşmayı, uzak kalmayı öğreniyorsun
yavaş yavaş. Derken evliliklerinin bir meyvesini senin kucağına
bırakıveriyorlar ve dünyalar senin oluyor. İşte sanırım torun bu yüzden sevgisi
katlanarak sana geldiği için çok tatlı oluyor.
Çok yeni olmasına rağmen gerçekten onun sevgisinin tadının
da bir başka olduğunu hissetmeye başladım bile. Evet, gerçekten değişik bir
tat, değişik bir duygu. İnsanın içini yavaş yavaş ısıtan, hatırlayınca yüzünde
gülümsemeye sebep olan, açıp resimlerini öpmeye başladığın, telefonuna resmini
kaydedip ara ara açıp baktığın, tüm bebek kıyafetlerine bakıp oğluşuma şunu
alayım dediğin… Vs. Güzel ve anlatılması yazılması mümkün olmayan güzel bir
duygu işte.
Rabbim herkese evlat ve torun sevgisi tattırsın inşallah
diyerek herkese sevgi dolu evlatlarıyla süslenen günler diliyorum…