Ah endiþeler kervaný, gönül dünyamý sardýn, yüreðim pýr pýr eder ayrýlýk kapýmýzý çalar diye.

Ah gönlüm ne kadar kýrýlgansýn hassasýn?

Sen sevgi aþk ile olduktan sonra korkma dersinde ey gönlüm, ayrýlýk kapýsý açýlýr da derman bana ulaþmaz diye korkarým!

Ah gönlüm sen bilmezsin bir daha böyle gönülden seveni bulmak çok zor, yar gittikten sonra âlem bana hayran baksa ne faydasý olacak?

Susma konuþ ey gönlüm, bana yardýmcý ol, bakýþlarýna gülüþlerine hayraným, tatlý bakýþlarý ile bakmaz ise ben ne yaparým ey gönlüm bana cevap ver susma? Ben okurum aþk ile gönlünü ya o benim gönlümü bir gün okuyamaz ise bana ben ne yaparým ey gönlüm?

Ýþte böyle ey gönlüm her an bu endiþe çýðlýðým gönlümü tarumar ederek ruhumda senin etrafýnda yankýlanýr ve sende duyarsýn, bir þey söylemezsin, eðer bana bir þey söylemezsen yýkýl git bana yanýndayým deme sakýn, bundan sonrada olma bana sen yakýn…

Ey gönlüm senden isteðim gönlüme ýþýk olan bu ýþýðý söndürme, ben söndürmeye çalýþýrsam bana hatýrlat, sevda bahçemde hazan rüzgârlarý esmesin…

Ben onsuz viran olurum ben viran olursam sende viran olursun

Yârdir gönlümün dilberi

Göðsünde açar aþkýn gülleri

Gönül hanemizde öter aþkýn bülbülleri

Hicran elbisesi giymesin ömrümüz ey gönlüm

Mehmet Aluç