Benmi üşüyorum acaba ,güneş alemi yakarken,kelimelerim mısralarım donmuş yazamıyorum...Serin suların derinliğine gömülmüş nefes alamıyorum.

Sela sesi ile ürperirken bedenim,ben hala üşüyorum...Kefen biçerken düşlerim yarınlarıma ,yarınlarım üzgün ben üzgün adımlarım çaresiz kala kaldım.

Yalnızlığım beni astı hoyrat rüzgarların boynuna sallanıyorum,kurumuş bir dal gibi.

Ömür solar iken kendi ağacında usul usul kıymetini bilmek gerekir,iman ile Yüce Allah’a teslimiyet ve Gül  kokan Resul peşinde yürümek gerekir.Bundan gayrısı boştur gönlü ömrü işgaldir anladım,bildim,gördüm...

 

Nefsin ve arzularımla büyüttüğüm, hayallerim nerede ?Nereye kaçtı?Kimler aldı? Muamma!Çiçek kokusu ile dolan ömrü, iman yolunda yürütmek gerekir, iman mırıldanırken kulağıma şefkatli şefkatli,merhametli kollarına sarıldım,huzuru neşeyi  buldum.

 

Yıllar bir yudum su içer gibi biterken, geriye baktığımda bana gülümseyen, iman ve iyilikten başka hiç bir şey görünmüyordu.İmanın gerisinde bekleyen, imansızlığın tekmesi üzgün, nefis şeytan üzgün bakıyordu, çok şükür onlar iman ile ezilmiş yeksan olmuş, yerlerde sürünüyordu.İman ile alemi seyre dalan gönlüm ,iman ile gülümsüyordu sona doğru koşarken.Nurlar içinde parıldayan namaz, gamzemde çiçekler açtırıyordu, hayran hayran baktım ,başka alemlere doğru adım attım.

Mehmet Aluç

( Namaz, Gamzemde Çiçekler Açtırıyordu başlıklı yazı kul mehmet tarafından 7.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.