Duraðan seyrine hayatýnýn peþkeþ çekiyordu duyamadýklarý ve göremedikleri.

Edilgen bir yadsýmazlýkla sabahýn köründe ardýna kadar açýktý camlar bunca soðuða ve yaðan kara raðmen. Hatta cam bile yoktu bulunduðu mekânda ne de duvar.

Aldýrmadan daha da dikleþtirdi baþýna ve aðzýnýn içine girmesine izin verdi yaðan karýn.

Bomboþtu sokaklar görmeye çalýþtýkça uzayýp giden beyazdan mükellef iken her yer. Bu pek de þaþýrtmadý onu yine de kolaçan etti saðý solu var mý gelip giden diye. Dikti gözlerini gökyüzüne, umarsýzca kala kaldý öylece eþlik ederken kýrýlgan kar taneleri. Öylesine hüzünlüydüler ki ve inanýlmaz uyumlu büyük bir zarafetle dökülürken gökyüzünden.

Fazlasýyla süzgündü yüzü koyu gölgeler oynaþýrken gözaltlarý inanýlmaz çökmüþ. Tek bir kýmýltý dahi yoktu bedeninde.

Belli belirsiz bir ürperti hissetti çökük omuzlarý aniden gelen bir titremeyle sarsýlýrken.

‘’Soðuktan olsa gerek’’ demesine kalmadý ki bu sefer de bir karýncalanma peyda oldu baþýnda.

Günlerden beri musallat olan o baþ aðrýsýna teslim olmuþtu bir kez ve daha pek çok þeye ömür billâh.

Zihninin kuytularýnda çalan o derme çatma þarkýnýn adýný çýkartmaya çalýþýyordu bir yandan oysaki ne tek bir sözü aklýna geliyordu ne de kimin söylediði.

Ýsimsiz kýlýndýðý yetmezmiþ gibi nice sýfatla hüküm giydirildiði geldi aklýna. Ne önemi vardý ki bu saatten sonra…

Vücudunu kolaçan etti. Ellerini gezdirdi uzuvlarýnda. Bir yandan da mýrýldanýyordu:’’Ya þimdi ya da asla.’’

Aslý astarý yoktu pek çok þeyin ve þüphe götürmez bir gerçekti ona biçilenler her ne kadar önceleri paye vermemiþ olsa da.

Mekanikleþmiþ ve sýradan bir edimle ovuþturdu gözlerini ki oldukça bulanýktý görmeye çalýþtýðý her ne ise.

Sebebini bildiklerinin yaný sýra anlam veremediði ne varsa aralýksýz nöbette, taciz ederken benliðini uzun süredir arayýp da cevabýný bulamadýðý o soruya yönelik. Hoþ, soruyu da unutmuþtu.

Sarktýkça ve sarkýttýkça bedenini boþluða baþýnýn aðýr geldiðini hissetti istemsizce. Ve inanýlmaz bir ivme ile aþaðýya çekerken o tanýmlayamadýðý güç uzanmaya çalýþtýðý seçemediði o uzantýya. Uzanmak da yetmiyordu zira olay fazlasýyla uzamýþtý.

‘’Sýk diþini’’ demeye kalmadý ki yitirdi dengesini. Ve arka üstü devrildi. Mucize kabilinden aþaðý bellediði o boþluða düþmemiþti. Yine de hissetti o boþluðu içinde kaybolduðu.

Ve yavaþ yavaþ bir sýcaklýðýn yayýldýðýný duyumsadý ayaklarýndan baþlayýp vücuduna nükseden. Uyuþukluðun etkisi azalýr gibiydi.

Açýp kapadý gözlerini ve bir kez daha ve son kez.

Dili de uyuþuktu bedeni gibi.

Uðultu giderek artýyordu. Arka planda baðýranlar vardý ne idüðü belirsiz bir güruhtu besbelli bu gürültünün kaynaðý.

‘’Bayým, duyuyorsanýz elimi sýkabildiðiniz kadar sýkýn.’’

Gücü tükenmiþ olsa da son bir gayretle sýktý kendisine uzatýlan eli.

‘’Bulduk komutaným. Kayýp daðcýyý bulduk. Yoldayýz.’’