Çok mu suskunum dünden beri yoksa gereðinden fazla mý konuþuyor iç sesim? Bilemedim çözemedim de pek çok konudaki baþarýsýzlýðým gibi. Hangi birinden baþlasam ki… Ya, anlatsam dinler misin yoksa yine sessizliðe mi bürünürsün ki ayrýlmaz bir parçan o ketumluðun.

Yumak yine çözülmek bilmiyor. Bir ucundan tutuyorum ve tam çözüldü derken sil baþtan. Garip bir duygu vesselam. Suçlu aramaktan vazgeçtim artýk ama yine de suçlu addetmekten vazgeçemiyorum kendimi.

Duraðan seyrine inat hayatýn alabildiðine külfetli olsa da teþekkür borçlu olduðum o kadar çok acý var ki bazen geçmiþten güne dokunan bazen tutarsýzlýðýnda o kaygan zeminin her daim tepe taklak olma tehlikesine maruz kaldýðým.

Düþünceler atom hýzýnda parçalanmakta ve duyumlar tekdüze zaman zaman eþlik ederken o duygu yýðýnaðý. Kýsaca zihniyetin farklý dalgalanmalarý nüksetmekte bir o kadar uzaðýnda olsak da pek çok þeyin ve pek çok insanýn yakýn durmak adýna olanca gücümüzle çabalarken. Ve ýskalayýp durmaktayým mütemadiyen. Yoksa bir genelleme yapmak adýna fazlasýyla mý cüretkar davrandým ne de olsa görünen köy kýlavuz istemiyor farklý bir pencereden bakýyor olsak da.

Her yeni gün yeni bir pencereden bakmak olasý olsa keþke ve keþke uzaðý yakýn kýlsam da dokunsam usul usul o eriþemediðim varlýklara. Kim bilir neyin hayali ile dalýyoruz uykuya ve hangi kâbuslardan geçiyor yolumuz ve gün devinirken geceye yeniden kopuyoruz tekrar baþlamak adýna bir gün sonrasý.

Bir hengâmedir gidiyor bir tezahürat bir dayatmadýr. Hele ki þu son günlerin karmaþasý ve kargaþasý hak getire.

Vazgeçemediðim ne çok þey var ve bir o kadar insan ve de mefhum.

Riayet etmeliyim belli ki ve bir o kadar ýsrarcýyým yapmam gerekenler konusunda. Merak uyandýran ne varsa fýldýr fýldýr gözlerim ve nasýl da parlýyor gerçi geçip giden onca insan ve yitirdiðim zaman hiç mi hiç adilane deðil ama.

Kötü bir niyetim olmadýðýný Tanrý biliyor yine de hep rüþtümü ispatlamakla geçen koca bir ömrün kýyýsýndan sesleniyorum sana.

Havada oldukça yüksek bir nem var ve hoþ bir esinti ve yüzümde kocaman bir tebessüm ne de olsa ismimle müsemma gülme edimi. Ki aðlamayý da hep vazife bellemiþimdir kýsaca sayýsýz gel-git, ay bile þaþkýn o yüzden þaþýrtmayý baþaran biri olarak makamýný yine deðiþtiriyorum söylediðim þarkýnýn. Raks eden notalar aldý tüm efkârýmý ve rotamý yeni baþtan tayin ettim gerçi tek kiþilik bir yolculuk benimki ama hissettiklerime eþ güdümlü þu insan selini gördükçe için için haykýrýyorum:’’Asla pes etme.’’

Kimlikse hep sorguluyorum. Ya, aidiyet… Tartýþýlýr doðrusu ve insana dair o garip yap-boz. Benim parçalar ilk günden beri kayýp bu yüzden sürekli karýþtýrýp duruyorum zihnimin çekmecelerini. Tanrým, her yer darmadaðýnýk. Nasýl da istiflemiþim onca hatýratý týklým týklým ve nasýl da sakil.

Hangi haletiruhiyemi ifþa etsem ki… Söz uçar yazý kalýr, deyiþinden yola çýkarak unutmadan yazmalýyým cümlelerimi yoksa ciddi anlamda erozyona uðruyorum. Kolaysa getir devamýný. Neyin mi? Unuttum bile. Sen aldýrma bana. Alýþkýným bu boþ boðazlýma yoksa yine mi konuþmadýðýma kani olup fýsýldýyorum sessizce.

Keþif yapmalýyým bu gün ve yarýn ve bir sonraki gün. Ola ki duraksayayým inan ki bin yýl evveline gidiyorum. Adýmlamam gereken o yoldaki ilk adýmlarýmý atmak oldukça zor oldu ilk günlerde. Nasýl ürkektim ve nasýl çekingen. Gerçi an itibariyle de fazla bir þey deðiþmedi ama…

Kýsaca biliyorum ki hayat denen kütüphane ýsrarla adýmý çaðýrýyor. Ve ne çok duygu ile olan tanýþýklýðým adýný anmasam bile içimi dolduran. Yanlýþ telaffuz etmeseler de baþýmý baðlasam þu duygu seliyle. Ne de olsa nikâhlýyým ben kelimelerle. Gerçi resmi bir makamdan geçmedi nikâhýmýn onayý ama dini yönden caiz olduðu zaten kaynaklarda mevcut.

Ruhani bir buluþma neticesinde randevuma geldim yine.

Bir yerde okumuþtum:’’Modasý geçmiþ kelimeler.’’Nerden geldiyse aklýma ya duygularýn modasý geçer mi? Sanýrým geçiyor yoksa dünya bu hale gelmezdi. Ve ben de bu müþkül duruma düþmezdim nasibimi almasaydým eðer. Yine de dert etmiyorum. Sadece sarkaca odaklandým ve o hoþ salýnýmda devinip duruyor zihnimin ve ruhumun kývrýmlarý…