Sudan sebepler aramaktan gayrisi ne ola?

Susuz baharlarýn, çatlamýþ dudaklarýn suya özlemi kýsaca sulu sepken mahiyetinde akan yaþlarýmýza tek eþlik eden yine kâinatýn tek sahibi ve herkes gibi bizim de varlýðýmýn haiz olduðu o hiçlikle, bizi var kýlan ama varlýksýz tohumlarýn da iç yanýlgýsýnda bir gövde gösterisi mahiyetinde.

Zaman duruldukça, yer çatladýkça ve nifak sokuldukça üstelik belirsizliðin belirteci bir gölgeyi sahiplenmekle de eþ deðer.

Ýç beyanlarýn sunumu yine harcý âlem gökdelen dokunuþlarý aymazlýðýn vukuat bellediði, yaralarýn sure sýcaklýðýndaki yanýlgýsýna merhem olan yine ve yeniden dualarýn gücü ve takdir-i Ýlahi.

Müsebbibi ne ise Haktan geleni, zaman aralýðý ne ölçekse yine Hakka yolculuðumuz ve bir kelamda ýsrarcý, bir selamda vurdumduymaz, bir de rükû mahiyetinde en dokunaklý tebessüm ise için kýrýntýlarýna eþlik eden zorba teneffüsleri nefsin.

Bayram öncesi.

Ramazan boyunca ya sonrasý hatta öncesi de mi unutulmaya mahkûm belki de deli fiþek bir gösteri babýnda, son gaz tükettiðimiz ama tüketildiðimizden de bihaber…

Gölgelerin dumura uðratan isyaný; aþklarýn vebali; yalanlarýn sureti; gerçeklerin ise en içli yanýlgýsý belki de yanýlsama mahiyetinde ama dokunmaktan aciz kalýp dokunurken en derine üstelik Yaradan haricinde bir tek Allah’ýn kulu duymazken.

Esefle kýnamakla iþtigal ama yorgunluðun yansýmasý hiçliðin de meali tüm duraksayan beyanatlarýmýz yine sunumda yine göçük yine hazan yine yaz’ý çaðrýþtýran bir yanýlgý olmasý adýna kýþýn ortasýnda gülümseyen güneþ.

Bizler ki efkârý derin ama yanýlgýyý kabullenmezken.

Bizler ki; sizleri hariç tutup çoðul benliði birincil tekil þâhýsa dönüþtürdüðümüz.

Bizler ve kuram dýþý onca yanýlsama belki de tefekkür mahiyetinde hatta teamül etmekten öte tenezzül bile etmekten imtina edip dolduruþuna geldiðimiz hezeyanlarý iblisin…

Kanýksadýkça karalar baðlamaktansa, akça pakça hüznün tekelinde hoyrat bir imge olmaktansa yankýsý olmayan bir çýðlýða nazire eden.

Bayat belki de ya da kazanýmý yitimle eþ deðer.

Kul hakký, komþu hakký, göz hakký yine erbabý olmaktan çok öte yarenliðin ölçüsü bir garip kula denk düþen ama bizler hala tüm pervasýzlýðýmýzla, tok sesine evrenin bir gümbürtüymüþçesine karþý geldiðimiz.

Sevmek kadar kutsal ama sevilmeyi bir kaide olarak görüp sevgiyi de destur bilmeden çalmadýðýmýz hakkaniyet þarkýsý, hele ki methiye dirayetinde bir dizeyi yürekte saklý tutup hala gün ýþýðýndan sakýndýðýmýz içimizin karanlýðýna yenik düþmeyi býrakýn kalender meþrebi iken yine evrenin, o baðnaz çalkantýlarý sonsuzluðun.

Kibar bir lisanda.

Yanýk bir türküde.

Bir meziyet babýnda ama göreceli bir sükûneti deðiþmeyeceðimiz ne ise hele ki çýrpý bacaklarýný yalan dünyanýn, biz üstünkörü örtmeye bile çalýþmadan, sahiplenmek mutluluðu yeri geldi mi; eþkâlini önemsemediðimiz bir mazlumun acýsýn yudumlamak yine neþenin tekabül ettiði hain bir tezahür iken günahlarýn izdüþümünde bizler hala kayýtsýz ve pervasýz kullar olmaktan öteye gitmeyi beceremediðimiz…

Gecenin karanlýðýnda, hangi hane ise yangýn yeri.

Gündüz ýþýldaðýnda, hangi yürek ise batan o tekne.

Derbeder bir nota mahiyetinde, eklentili bir güç gösterisi belki de mahiyetsiz þarkýlar ve hak malikleri üstelik sorgulamadan öz benliði, savcýsý olmak adýna dýþ dünyanýn, hep sakýndýðýmýz özelimiz ama her nedense deþifre ettiðimiz onca tahakküm üstelik gücümüz kime geçiyorsa.

Yorgun adýmlardan arda kalan hatta adýmlarýn kayýp bellediði o görünmez istikamette biz tutarsýz bir maliyet biçmiþken iç yangýnlarý deðil söndürmek üzerine kova kova gýybet döküp, farkýnda olmaksýzýn kendi cehennemimize girizgâh yaptýðýmýz dünyalýk misafirliðimizi de sonsuzluða uðurlamaktan gayri bir nebze de olsa kulluðumuzu bilmekten bihaber.

Devirdik koca ömrü de hala bekâretini koruyamadýk masumiyetin.

Sevdik kendimizce de sevilmeyi bekledik karþýlýðýnda.

Bedel ödemekten kaçýndýk ama yorgunluðumuzu bertaraf ettik bedeller yüklediðimiz hangi omuz ise.

Yattýk kalktýk ve diledik ve yarattýk egolarýmýzýn yardýmýyla görkemli hayatlar sunduk, serdik kýrmýzý halýyý ve kaptýk baþköþeyi yine de bir orta yol tutturmaktan da aciz kaldýk.

Gönülden ettiðimiz dualar nasýl ki menzilde ve nasýl ki diþimiz týrnaðýmýzla yer edindik þu fani yalýtýmda, bir de maruzat bellesek keþke üstelik keþke’lerden arýtýldýðýmýz her ne kadar imtina etmesek de ve her ne kadar vurdumduymazlýðýmýzla tav olsak da iblise.

Gönlünüzden geçenle kalýn ve gönül koymadan sevin sevildiðinizden bihaber üstelik maruzat bellediðiniz tüm yalanlarý da atýn derine ve kapatýn o geniþ aðýzlý kuyunun kapaðýný hani olur da düþerse yolunuz gönül pazarýna buyur edin garibaný, yetimi ama öncellikle insanlýðýn hakkýný verip bir selam hediye edin bir de matemlerini yüklenin dostun düþmanýn ve bir de ne geçiyorsa yüreðinizden bir diðeri için, kendiniz için de dileyin ama en güzeli ama en doðruyu ve sevin kuralsýzca hatta abartýyla yeter ki Allah rýzasý için konuk etmeyin gölgeleri ve karanlýðý ve tüm detaylarýný da evrenin kara delik misali, sunun gök kubbeye aklansýn paklansýn niyazlarýný da eksik etmeyin iç surelerinizde Allah aþkýna nazýr bir hutbe tadýnda ve bir hutbe suretinde sunulan evrenden alýrken nasibinizi.