Terk edilmiþ sýnýfýn tek müdavimi idim öncemde asýlý ne varsa bilfiil ellerimle duvara astýðým bir tablo gibi.

Ýçimin ikliminde saklýydý her þey her insan ve mazeret dahi beyan etmeden bodoslama daldýðým terk edilmiþ sýnýf.

Ýçimdeki röntgen cihazýný devreye soktum ve günü de sýnýfý da tek tek belgeledim o gün aslýnda her gün yine de bazý zaman aralýklarýnda isabet oluyordu yaptýklarým ne de olsa sýnýfýn yeni öðrencisiydim ve delice sevdiðim okulumda da ikinci yýlým iken.

Dolduruþuna gelmiþtim nerede ise tüm insanlarýn en baþta babamýn ve Anadolu Liseleri sýnavýný kazanmak adýna ek bir gayret sarf etmemiþtim. Ben þanslýydým çünkü ilkokul öðretmenim eþsiz bir öðretici idi ve de iyi bir dinleyici ve ikinci annem.

Devasa sözlükler vardý çantamda elbet Ýngilizce ’den Ýngilizce ’ye ne de olsa Ýngilizce aðýrlýklý bir eðitimin zemin katýnda baþlamýþtým ben hafriyat çalýþmalarýna ve iþte iyi bir öðrenci olmanýn da hakkýný veriyordum.

Meziyetlerimse kimine göre eziyet idi.

Beden dersinden muaftým çünkü alerjik bronþitim olduðu için terlemem yasaktý bir de her hafta iðne oluyordum polene ve soðuða karþý direnç kazanmak adýna.

Sessizce girdiðim o terk edilmiþ sýnýfým sanýrým ben de terk edilmiþ bir öðrenci olmakla gurur duyuyordum.

Hazýrlýk sýnýfýmýz daðýlmýþtý ve bizler pek çok sýnýfa ayrý ayrý yerleþtirilmiþtik ve sýnýfýn yeni öðrencisi bendeniz ve birkaç arkadaþým daha o daðýlan hazýrlýk sýnýfýndan gelmiþtik iþte en çalýþkan sýnýfa: 1-C.

Özlemim var mýydý peki diðer arkadaþlarýma?

Olmaz mý ne de olsa geldiðim yeni sýnýfýmda zorluk çekiyordum onca insan zaten gruplaþmýþ ve beni ilk günden dýþlamýþlardý ve Ýngilizce öðretmenimiz daha doðrusu 1-C sýnýfýnýn gediklisi Ýngilizce öðretmenimiz beni sürekli göz hapsinde tutuyordu ve ne yazýk ki kadýnýn kaný ýsýnmamýþtý bana bense her ne yaparsam yapayým asla onu memnun edemiyordum.

Terk edilmiþ bir sýnýf ve dýþlanan bir öðrenci olmanýn verdiði karýþýk duygular ve huzursuzluk eþliðinde asla da aksatmazdým ödevlerimi bir de aralýksýz yerimi deðiþtirdi öðretmenimiz.

Bazen sýnýfýn en arka sýrasýna gönderirdi beni bazense en ön sýrada tek baþýma oturturdu.

Bir piyon gibi gidip geliyordum sýralar arasýnda üstüne üstük hedef tahtasýydým ve en ufak yanlýþ yaptýðýmda hayli iþtahý kabarýrdý öðretmenimizin ve ben yaþlý gözlerle olduðum yerde kala kalýrdým.

Sözcüklerim yoktu henüz.

Henüz alýnganlýk ya da kinaye nedir, bilmediðim.

Ýþim gücüm öðrencilikti iþte üstelik çalýþkan ve azimli bir öðrenciydim.

Sus pustum da.

Silik deðildim saygýlýydým sadece.

Dünden bu güne deðiþmeyen ve de…

Sýnýfýn piyonu olarak fink attýðým sýralar ve kimse benim hýzýma yetiþemiyordu her an baþka bir sýraya tayin olabilirdim ve oldum da ta ki o gün olanlara deðin…

Kumral ve diþlek bir çocuktu Güray belki de sýnýfýn en asil asisi.

Hýnca hýnç kalabalýk olurdu sýnýf ne zamanki bir kavgaya sebebiyet verse Güray ve öðretmenin gözbebeði idi hani beni sevmeyen Ýngilizce öðretmenimizin.

Uyumsuz olup olmadýðý ilgi alanýmda deðildi çünkü ben sadece kendimle ve dersimle ilgiliydim ve baþýma gelecekleri asla tahmin dahi edemezken.

Güzel bir gündü. Hoþ her gün güzeldi benim için ne de olsa öðrenci olmak benimle özdeþ ve ders çalýþmak da vazifem iken ve sýnýfa girdim o gün ve sýrama yöneldim ta ki birileri bana seslenene deðin:

‘’Artýk o sýrada oturmuyorsun, Gülüm.’’

Kimdi sahi bunu söyleyen ve sýrtýmý dönüp de baktýðýmda Güray’ýn bana hain hain sýrýttýðýný gördüm. Ne yani o mu karar verecekti nerede oturup oturmayacaðýma?

Ses dahi etmedim ve sýrama yöneldim. O ise bir koþu gelip aldý eþyalarýmý ve kendi sýrasýna götürdü.

‘’Artýk sýra arkadaþýyýz dört göz.’’

Hah, bir de bu eksikti. Ýyi de ben ona þaþý ya da hain vurgusu yapýyor muydum?

Cevap vermeme dahi fýrsat tanýmada bu sefer sýnýfa giren Ýngilizce öðretmenimiz yeniledi cümleyi:

‘’Haydi, geçin sýralarýnýza. Sen de Gülüm ve Güray.’’

Eyvahlar olsun!

Sessizce sektim sýrama bir de duvar tarafýna oturtmaz mý beni zaten tahtayý zor görüyorum…

Sýrada aralýksýz hareket halindeydi þaþkýn çocuk ve sürekli beni duvara doðru itekliyordu bu arada ders baþlamýþ ve hocamýz hýzýný alamamýþ þimdi de camý açmýþtý.

‘’Ne güzel bir gün. Oh, mis gibi hava.’’

Bir de bana sormalý ben ter içindeydim ve adeta duvara yapýþmýþtým.

Beden dersinde sýnýfta nöbet tuta tek öðrenci ben iken.

Bir de duvara toslamýþ ve tost misali duvara yapýþtýðým.

Bizimki ise sinsice gülüp bir yandan saçýmý çekiyordu.

O ders nasýl geçti bilmiyorum ve blok ders devam ederken bense derse dikkatimi veremediðim gibi ve ses çýkarmam dahi yasakken ve nasýl olduysa tüm gücümle ve sol elimi yumruk yapýp yapýþtýrdým Güray’ýn sað kulaðýna ve bingo!

Sahi, güzel bir gün müydü?

Tüm sýnýf ve de öðretmen bana ve Güray’a yöneltiþlerdi bakýþlarýný derken sýnýfta alkýþ koptu ve öðretmen ne yapacaðýný bilmez halde olaya da müdahil olamamýþken ve Güray’ýn sað kulaðý koyu kýrmýzý idi ve ben sýnýfýn çömezi ve dört gözü nasýl da ataða geçmiþtim üstelik yapacaðýmdan bihaber.

Sýnýf inliyordu.

Kimisi ýslýk çalýyor kimisi olaya þaþkýnlýkla ne yorum yapacaðýnýz bilmez halde sadece odaklanmýþlardý üzerime.

O gün ve o ders nasýl sonlandý bu gün bile hatýrlarým ve elbet ertesi gün velim çaðrýldý okula.

Þükürler olsun ki çocuðun kulaðýnda bir sýkýntý yoktu yoksa büyük ihtimalle zindanlarda çürüyecektim Anadolu Lisesi diye çýktýðým yolda ve annemin okula gelmesiyle ve pek çok sýkýntýnýn ardýndan paçayý kurtardým ve sýnýfýn en uysal kýzý benim sýra arkadaþým oldu üstelik artýk bir sýradan diðerine yollanmamak üzere ve o günden sonra hep uzak durdu Güray benden.

Ýngilizce öðretmenimiz çok tanýnan sevilen bir hocaydý okulda ve haftalar evvel onun vefat haberini okuduðumda direkt o ana ýþýnlandým.

Bir kere bile kötü anmadým onu ömür boyu ama içimde açtýðý yarayý da kolayca kapatamadým.

Nurlar içinde uyu, öðretmenim…