Online Üye
Online Ziyaretçi
“- sülemen dedinizde
“şeerden köye bi öretmen geliii
bi de candarma
çoğ evelden bi de mültezim mi ne”
haa.. o dedikleyin arada bi de YSE’nin[1],
Toprak-Su’yun adamları
söz vahtında açılı derler ya;
gari vakıt bu vakıt, bi ikindi önü
köylü de(ğil) miyiz
bi iresmi cip, doç filen gördük müydü
“-nası olsa para isdemeycekler ya”
çokaşırız başlarına
“-hoş geldiniz meendiz beyler” deye
kimi de
“-sefalar getirdiniz abe”
ne demeğise..
her birimiz
hepiciğiynen ayrı ayrı tokalaşırız
bir bir.. sonura “-meraba”,
“meraba”,
“meraba”
tam annaçlarında mevzilenir,
gözlerinin içine
bal damlaycağmış gibi
ağızlarına bakarız
o ğün de gele-gele
yeşil bi Amarkan Doçuynan
Toprak-Su’yun adamları ğeldi Isparta’dan
Allah ne verdiyse biz hepiciğine gene
m(üh)endiz mamelesi çekdik
sütre gerisine çekildik;
hani 23 Nisannarda
yoğurdun içine para atar,
ellerimizi ba(ğ)larlarıdı da,
ö(ğ)retmenin “başla” demesiynen
aş gurtlar gibi saldı(rı)rız
gözü açık olan hemi ötekinneri yoğurda beler,
hemi de parayı bulur,
o hesap.. hani
“başla” deyvicekler gibi
meendizlerin gözlerinin içine içine bakıyoz
nassı emme parıl parıl..
sahabına gavış av köpee gibi
mayıl mayıl
netçede.. tohumuna para mı sayıyoz,
“-mendiz bey” deyinşe
bize bi ceremesimi[2] var,
ta .mına ğoyan ta!
emme! o …….. içlerinden biri gasıtdı
“-ben şöferin” deye
biz de içimizden “ne bok olusan ol
ötekinner mendiz de ne yani” dedik,
hepiciğinin meendiz olmadığını da
adımız gibi biliyoz emme
arap eli öpmeynen dudak grarmaz ya
köylü milleti de(ğil)miyiz
gövde uçan guşdan medet umarız
neyimiş, mendiz değilimiş, sanki sayanda
başımız göğe mi değiyo, a gapba döyüs,
sanki sen gazanıyon da biz mi yeyoz
alt tarafı bi Alla(hı)n selemini verdik
alısan aaal,
almazsan alma,
bokunda bosdan mı bitircez[3]
neyimiş.. “şöferimiş”
marakdan öldüydük, dinine yanayın
bu gene
“-adım da Sülamann” dedi dik dik
hinci ne yalan söyleyen
şeerli gısmı nassı;
olmasa bile meendiz-müdür yani patıron
mamelesini severse
köylü gısmıda kendi gibi gonuşan,
kibirlenmeyen,
kendisine depeden bakmayanı
bek sevmez onu
tahası kendini adam yerine goyanı
adam yerine gomaz,
etibar etmez
valla bak öyledir,
hinci ne yalan söyleyen
doğruyu ahretde mi gonuşcan,
o da bizim gibi köylü haralda
“evin danasından boğa olmaz” deye olmalı
neydelim aldık gabil etdik
eyi sen de şöfer oluvu bakalım
üsdelik de
adın da Sülaman olsun, .mına ğoyan
“-ne bok olusan ol” dedim kendi-kendime
biz de sana “-bey” file demeyviriz olu-biter
daş atdık da golumuz mu incindi a gapberif
nayeti mesele annaşıldı..
herif Ecevitçi’miyimiş neyimiş meğerise
herkeş buna olmadık yerden laf sokuşduruyo
olmadık şeyler soruyo
o da çer-çor[4] demeyo,
onnara cüvap yetişdiriyo,
“milli gelir” deyo,
“galkınma” deyyo
“gişi başına gayri sahi hasılat” deyo
“köy kent, möy-kent”
üğüdüyo da üğüdüyo gari
sanki her köye paflıka guruvucak..
İtalleninen, Türküye deyo,
ak günner deyo,
gopretif deyo,
köyleri birleşdirip şehir olcamışıyız,
belediye, yol, çöp, çöpcü,
her sınıfa ayrı öretmen deyo
gari Yalavaca getmeycek
kendi şeerimizde bazar gurcamışıyız
sanki bizim köylünün bek umurlarında da
a gapba-malı döyüs!
sanki senin gibi herkeş “mayış ehli”[5] de
sanıyo ki biz her gün bazara gediyoz
mamir gibi mayış alıyoz da
annadıyo da annadıyo gari
bereket versin Demirel’e çamır atmayo
öteki zıpçıkdılar gibi
başına gelceğin farkında
valla döğmeye gakarlar
Gara’nın o(ğ)lannara ettikleri ğibi
eyi de sanki bizim köy,
bunca yıllık demukratikligden cayıp
bi şöferin ağzına bakıp,
gedip varcaz da Ecevite oy verceğmişiyiz ğibi.. mahoo..
olmuşu olcaa onüş oyunuz var..
Akmemetler, Fezullahlar, Garamercen,
haa bide öretmen möretmen.. o gadar
iner sekize çıkmaz ondörde
len bu guminisler bi acayip oluyo ya……..
evel de seninkinin gafasının
ense kökünde gara bi şapka,
bizinki ğibi değil
sırtında mavi gömlek
bıyığı bile hurasında,
aynı mitli Ecevit’in ki ğibi
nem ne şekil
kendini Ecevit sanıyo haralda
senin baş şöfer Sülaman Ağa
Allah var.. adı sülaman deye gıratçı sandık
zahar adın sülamanısa
adaletçi olman ilazım ya!
o cihetden çocuğunun adını
Adnan, Süleyman goyannardan
oldu bitti haz etmen valla