Allah Affetsin 1.bölüm
Gün yavaş yavaş ağarırken; ağaçlar ,çiçekler yapraklarını gerine gerine açıyor
ciy damlaları düşüyordu usulca.. Minik serçeler daha şimdiden cıvıl cıvıl
nasiplerini aramaya başlamıştı bile.
Oysa onun için çok... çok... zor bir
gündü...
Caminin duvarına gizlenenerek etrafa ürkek gözlerle bakarken bir
taraftan da kucağındakı bebeğine yaşlı gözlerle sıkıca sarıldı.Biraz uzağında
bekleyen adam
"Çabuk ol be kadın .Şimdi gelirsem yanına..."Fısıltısı
bile ürkütücüydü.Yüzünde her melanetin izi vardı.
Titreyen elleriyle
soluk yemenisinin ucuyla gözlerini sildi.Eski bir bez parçasına sardığı
yavrusunu birkez daha öpüp koklayıp abdest alınan çeşmelerin yanına bırakıp
hızla uzaklaştı.Ayakları geri geri gidiyordu.Adam kolundan hırsla çekti. Koşmaya
başladılar ve bir sokağın içine girip gözden kayboldular .
Sabah
namazından çıkan kalabalık birbirleriye sohbet ede ede
yürüyorlardı.
Hüsrev Amca orta yaşın üstünde; beyaz çember sakallı; daima
gülen yüzüyle herkes tarafından çok sevilirdi.Küçücük bir manav dükkanı
vardı.
"Amca bugün kıraathanede görüşelim öğretmen bey de gelecekmiş."
Arif ; kısa boylu zayıf biriydi. Herşeyden haberi olurdu.Radarları çok
kuvvetliydi.
"Kısmet bakalım.Bizim oğlanın işi yoksa o ilgilenir dükkanla
."
Çeşmenin önüne geldiklerinde bir kıpırtı ,ağlama sesi dikkatlerini
çekti.
" Allah allah orada bir şey var."
" Dur dur
."
"Üstünü aç bakalım ."
" Aaaaaa "
" Yaaa bu bir bebek
."
Üşümüş çeneleri birbirine çarpıyordu.Minicik dudakları elleri,ayakları
morarmıştı.
Hüsrev hemen ceketini çıkarıp çocuğu sardı.
" Derhal
polise telefon edelim ."
" Nasıl kıymışlar bu miniğe ? Az kalsın
donuyormuş sabahın ayazında."
Kadir Caminin imamıydı. Aydın fikirli ;
pırıl pırıl bir gençti.Konuşmasıyla ,davranışlarıyla cemaata örnek olmaya
çalışıyordu.
" Aloo!
" Buyrun asayiş!
" Caminin avlusuna
terkedilmiş bir bebek bulduk."
"Hemen geliyoruz."
"Çocuğun
üzerinde bir bilgi ,not yok."
" Araştıracağız . Bizi bekleyin görgü
tanıklarının ifadesine başvurabiliriz."
" Peki,."
Herkes soru dolu
bakışlarla birbirlerini süzüyordu.
" Kim yapmıştı? Kim ?"
Çok
geçmeden polis arabası olay yerindeydi.İçlerinden kadın polis bebeği arabaya
götürüp biberona koyulan mama ile doyurmaya başladı.
Okadar acıkmıştıkı
nefes almadan emziği çekiyordu.
Etrafı araştırtıktan sonra yazdıkları
raporla ayrıldılar.Bir ipucu bile bulunamamıştı neyazık ki...
Komiser
yardımcısı bilgileri incelerken durmadan sorular soruyordu polislere.
"
Bebeğin üstünde bu çaput parçası mı vardı?"
" Evet efendim.Hüsrev bey
ceketini çıkarıp sarmış."
"Kaç kişinin bilgisine
başvurdunuz?"
"Camiden çıkanlar kimin bıraktığını görmemişler."
"
Oldu hemen bu yavrucak hastaneye götürülüp kontrol edilsin.Diğerleriniz
araştırmaya devam etsin."
"Başüstüne efendim."
Kadin polis bebeğin
altını değiştirmiş bir battaniyeye sarmıştı.Hemen arabaya binip hastaneye doğru
hareket ettiler.
Küçük masum herşeyden habersiz mışıl mışıl uyuyordu
polisin kucağında....
DEVAM EDECEK...
NEŞE
KIZILYAR
(
Allah Affetsin 1.bölüm başlıklı yazı
Neşe KIZILYAR tarafından
3.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
