B.

  20 Yýldan beri kendi kaderine býrakýlýp terkedilmiþ eski bir Rum köyü olan Kirte (Alçýtepe)'ye Romanya göçmenlerinin yerleþtirilmesine karar verilmiþti .Çanakkale'de þehit düþen binlerce askerimizin hatýralarýna devlet sahip çýkmazken ve düþman askerlerinin mezarlýklarý görkemli anýtlarla  bir gül bahçesi olarak ihya edilirken , köyde bakkal dükkaný açan Romanya Muhaciri Salim Mutlu'nun vicdaný ,  aziz þehitlerden arda kalan hatýralarýn topraðýn üstünde savrulmasýna  razý gelmemiþti. Bulduðunu sakladý.Diðer köylüler de bulduklarýný getirip ona teslim ettiler . Köy müzesini dükkanýnýn bir bölümünde açan ve giriþ ücreti almayan ve Allah'ýn rahmetine kavuþtuðunu öðrendiðim bu kadirþinas insanýn eþi  anlatmýþtý bana  :

" 1934 yýlýnda bu köye geldiðimizin sabahý karþýdaki tarlalara baktýðýmýzda pamuk ekilmiþ olduðunu gördük .Sonra yakýnýna gidip gördükki onlar pamuk deðil þehit kemikleriymiþ. "

1943 Yýlýnda Nuri Yamut Paþa Gelibolu'da 2.Kolordu Komutaný iken Ýstanbul'daki iki evini satarak, tarlalara daðýlmýþ Sýðýndere þehitlerinin kemiklerini toplayýp mermer bir anýt yaptýrmýþ ve çevreyi duvarlarla çevirerek koruma altýna aldý. Daha sonra bu kahraman asker 1950 Yýlýnda TC devletinin 6.Genelkurmay Baþkaný  oldu. 1954 yýlýnda kendi isteði ile emekli olarak milletvekili seçildi.1960 Yýlýnda CHP paralelindeki 27 Mayýs askeri darbesinde Demokrat Parti milletvekili olduðu için Ankara'da  tutuklanarak  Kara Harp Okuluna getirildiðinde genç teðmenler tarafýndan dövüldü. Sonra Yassýada'da duruþmalarýnýn devamý süresince maruz kaldýðý hakaretlere dayanamayarak 1961 yýlýnda tutuklu iken vefat etti.

"Nuri Yamut Paþa Sýðýndere Þehitliði"ne geldiðimizde on bin þehidin soluduðu manevi bir havanýn bizi kucakladýðýný hissettik.  Rehberimiz Balýkesir Üniversitesi Öðretim Görevlisi Aydýn Ayhan Bey'in isteði ile bir arkadaþýmýz Kur'an okumaya baþladý. Hemen bulunduðum yerde bir çam aðacýnýn altýnda  iki dizimin üstüne çömeldim . Kulaðým Kur'an'da ,gözlerim kara toprakta iki küçük kemik parçasýna takýldý . Bir kabahat yaparcasýna heyecanla o kemikleri cebime koydum. Yýllarca özenle  sakladýðým o kemikleri þimdi arýyor ama bulamýyorum .

Of'lu Bayram Ali Öztürk Hoca vardý bir zamanlar . Ýstanbul'daki  Ýsmail Aða camiinin  þehit edilen deðerli imamý , bir radyo sohbetinde Çanakkale þehitlerini anlatýyor :

" Alçýtepe Köyünden Ýsmail Aldýkaçtý  bir hatýrasýný þöyle nakleder " Hoca'm tarlada çift sürüyordum .Baktým bizim traktörün pulluðu bir yere takýldý ,traktör gitmiyor. "Allah Allah ! Bu nedir ?" dedim . Ýnip baktým ki kucaðýnda silahýyla þehit düþmüþ bir Osmanlý askeri .. Baktým su matarasý hala duruyor . Hala mataranýn içinde su var  . Matarayý aldým ve ben yoluma devam ettim . O gece yatmadan önce yüreðime bir sýkýntý düþtü. Bir þey oluyor bana anlamýyorum . O sýkýntýyla birlikte uyudum. Geceleyin rüya görüyorum .Birisi üzerime doðru geliyor. Aynen bana þunlarý söylüyordu " Ýsmail ! ... Ýsmail ! Mataramý ver. Mataramda benim abdest suyum var " 

Rahmetli Necip Fazýl Üstad öyle derdi " Ben, Türkiye'yi yerin üzerindeki 35 milyon (o zamanki Türkiye nüfusu) ölünün deðil, yerin altýndaki 35 milyon dirinin koruduðuna inanýrým . "

"Vatanýmýzýn batýsýndaki Çanakkale þehitleriyle doðusundaki Allahuekber þehitleri bizi korumaktadýr. Ýnsanlarýmýzýn kimliksiz ve kiþiliksiz yetiþmemesi için buralarýn çok iyi çok güzel okunmasý gerekir . " diyen Bayram Hoca anlatmaya devam ediyor :

" Beþiktaþ Vaizi Ali Cemal Efendi bir hatýrasýnda anlatýr " Ben hacca gittiðimde orada bir Hindistan'lý alimle tanýþtým . Sohbet ederken o alim zat bir hatýrasýný anlattý " Bir defasýnda yine böyle hacca gelmiþtim. Resuluekrem Efendi'mizin türbedarý olan bir zat ile tanýþtým. Türbedar bir sohbette þöyle dedi " Ben her gün Sevgili Peygamber'imizin ruhaniyeti ile görüþürdüm. (Bu görüþme maneviyatta vardýr.Ýspatý uzun gider. Tasavvufun deruni bir meselesidir) Bir gün baktým ki Resulüekrem Efendi'miz kabrinde yok . Dedim "Acaba ne oldu bugün bana ? Bende bir eksiklik var ! " Bir gün sonra Resulüekrem Efendi'mizi kabrinde tekrar gördüm . "Manada her gün ben sizi görürdüm.Bir gün göremedim . Bende bir eksiklik var. " Efendi'miz(sav) buyurdu ki " Sende bir eksiklik yok . Sen tamamsýn . Ben burada yoktum. Þu an benim ümmetimden Osmanlý Devleti askerleri Çanakkale savaþýnda ehl-i salibe (haçlýlara) karþý mücadele veriyor. Benden "himmet" istendi  . Benden "yardým"istendi. Ben dün Çanakkale cephesindeydim . "

Düþmanla çatýþýrken biraz daðýlan askerlerini toplamak için ileri mevzilere koþan Binbaþý Lütfi Bey bir elinde Kur'an bir elinde tabancasýyla öyle haykýrýyordu " Yetiþ Ya Muhammed ! Kitabýn gidiyor !"

Çeþme baþýnda askerler su içerlerken "ýsýrýr" endiþesiyle kovaladýklarý uyuz bir köpeði  sahiplenip onu tedavi eden ve " Nereden buldun bu uyuz iti ?" diye kendisine takýlan zabit arkadaþlarýna ."Yarýn kýyamette "Benim yarattýðým bu hayvana niye merhamet etmedin ?" diye Cenab-ý Hak bana sorarsa ne cevap veririm ?"  diyen Tabur Komutaný Yarbay Hasan Bey aðýr yaralanmýþtý. Askerler sedyenin çevresindeydiler. Bir ara dudaklarý kýmýldadý ve kýsýk bir sesle          "Beni derhal ayaða kaldýrýn !" diye adeta emretti . Sýhhiyeciler koltuklayarak onu bir külçe gibi ayakta tutmaya çalýþýrlarken Yarbay Hasan Bey gözlerini bir yöne sabitlemiþ ,yüzündeki saygý dolu mahcubiyetle son sözlerini söylemiþti :

               " Niye zahmet buyurdunuz ya Resullulah ! "