Online Üye
Online Ziyaretçi
Geçtiğimiz Cuma günü babamın rahatsızlığı beni çok korkuttu. O an hissettiklerimin tarifi imkânsız. Birazda olsa içimdekileri yazmaya çalıştım. Ama biliyorum ki tam olarak ifade edemedim. Hiçbir zamanda edemeyeceğim. Saygılarımla…
Tarifi İmkânsız…
Beynimde şimşek çaktı gürültüyü duyunca
Nasıl fırladım bilmem sesin geldiği yöne
Uzanmış yerde yatar öyle boylu boyunca
İte kaka herkesi geçmeliyim en öne…
En kötü düşünceler beynime hücum eder
Korktuğum yüreğime ölene kadar keder…
Çevirmeye çalıştık altında kalmış kolu
Benzi sararıp solmuş ses vermiyordu solu
Yılların çizgisinde kanlar bulmuştu yolu
O an arzuladım ki ışıklar birden söne…
Görüntü sonun resmi aklım şiddetle karşı
Duymak istemiyorum kulağımda o marşı…
Kaldırdık ayakları renk geldi gül yüzüne
Soğuk sular serpince canı verdi gözüne
Tek umudumuz kaldı ağızdaki sözüne
Dudaklar aralana dilinden kelam döne…
İşitti kulaklarım ‘’Korkmayın’’ diyen sesi
Yenidünyaya gelmiş sanki kuzunun me’si…
Ambulans geliyorken gitti ömrümden ömür
Bizi terk edip gitsen kalan ömrümde çürür
Geri döndün sonunda Allah’ıma bin şükür
Kurban olayım sana diz çökerek önüne…
Yeniden canlanıyor hayalimden gitmiyor
N’olur hep benimle kal senli günler yetmiyor…
Çatlar böyle acıyı söylesem taşa babam
Rab’bim ömrümden versin sağlıklı yaşa babam…