Üşüyen Yapraklar
Ben seni kenara atılmış bir romanda,
Unutulmuş zamanlarda,
Bir günlük aşklarda değil
Seni yağan yağmurda,
Hüzünlü şarkılarda,
Üşüyen bir yaprakta buldum.
Demek ki en büyük aşk benimmiş
Uğruna onca zorluğu göze almak kolay mı?
Aklımdan geçen delilikler;
Yüreğimdeki sevgiye sığınırdı.
Aşkların en güzeli senmişsin ki;
Herkesden çok sana değer vermişdim.
Neydi bana kızgınlığın küskünlüğün?
Merak etmemem saçmalık olurdu lakin
Merak edişimdi bu inatlarına sebep
Hırçınlığına ve kaprislerine rağmen
Sadakatimdi, sahiplenişimdi
Aslında seni kaybedişim
Mazide kalan geçmiş hala kalbimde
Hani bana çiçeğim derdin bir zamanlar
Sensizliğin mor mevsiminde
İnceden inceye yapraklarım üşüyor
Biliyorum yazdıklarımın bir anlamı yok
Belki de şimdi uyuyorsun
Ne olur uykunda banada yer ver
Çünkü ben uykuyu çoktan unuttum...
Nazlı TOLUN
(
Üşüyen Yapraklar başlıklı yazı
NazlıKaragöz tarafından
5.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
