Beyaz doru atların, yelesindeydi dünüm Nemli duvarlar sırdaş, mavi olmuştu dostum Bağırdım gidenlere, hiç duyulmadı ünüm Yollar ki acımasız, gamla delindi postum
Çocuk yanım hep çocuk, gençliğim vefasız yar Son gülümser ufukta, ah makber kadim diyar
Takınır maskesini, karanlığın cemali Alnıma değer lebi, sevgiliyi andırır Canından can çıkarır, bozmak için kemali Ateşi suya boyar, avuç avuç kandırır
Tavan çöker üstüme, takvalı elbisem dar Son gülümser ufukta, ah makber kadim diyar
Dökülür lime lime, güneşlerin sıvası Kapatsan da gözünü, ayan beyan görülür Zehirle dolar taşar, bereketin havası Kulun amel defteri, dört bir yandan dürülür
Ey nefsimin sahibi, hudutsuz affınla sar Son gülümser ufukta, ah makber kadim diyar
( Makber başlıklı yazı frezya... tarafından 9.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
