Gölgemin Değdiği Kadın!
Sen,
Aşkları yarım seven kadın!
Dudakları ayrılık türkülerinden yorulan,
Gözleri ağlama bilmez,
Hırçın Fırat gibi gürüldeyen kadın!
…
Gecenin kuytusunda bir çocuk ağlarken,
Annesiz tüm bebelerin yüreği bir daha kanarken,
Sen!
Şaşalı şehirlerin,
Beton yığınları arasında,
Duyarsızca, uyuyan kadın.
Namlunun ucundaki kurşun hedefini sorarken,
Barut kokusundan sarhoş olur bir güvercin,
Bembeyaz kanadından bir tüy düşer,
Kararan toprağın kararan gözlerini süzerek…
İşte o vakit! Oradan geçmekte olan sen,
Şahit olursun bu kasvetli ana,
Ağlamak bilmez gözlerinde saklı,
İki damla yaş ıslatır toprağı,
Ve,
Toprak kokusu işler tüm ruhuna ,
Önce, Nefes almanın ne olduğunu anlarsın,
Sonra yaşadığının farkına varıp,
Defalarca ağlarsın...
Ah,Sen!
Gölgemin değdiği kadın!
Yoruldum,
Güneşin düştüğü yere bakıp,
Seni görememekten…
Haydi gel!
Akşamdan ıslattım tüm toprakları,
Gel ki kokun karışsın toprağa,
İlk kez nefes alır gibi,
Çekeyim kokunu,
Ağlarcasına...
Mehmet Emin SELÇUK
Malatya 08'
(
Gölgemin Değdiği Kadın! başlıklı yazı
mehmet-emin- tarafından
26.02.2009 19:23:17 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
