Ansýzýn çýktýðým bir yolculuktu bu;

Kafama estiði an da

Üstüm baþým salaþ

Uykuda yürür gibi,

Fýrtýnaya yakalanmýþ gibi

Hiç kimse yokmuþ gibi

Bomboþ içim dýþým

Her adýmda huzura yaklaþýyorum

Ýçimde koca bir hiçlik

Düþümde sen

Uykudan uyanmýþtýr þimdi gelincikler

Saçlarýmda rüzgarýn eli uçuþ, uçuþ

Yüzümde bebeklerden alýntý bir gülümseme

Melekleri kýskandýracak kadar temiz.

Derdi tasayý satmýþým dünyayla

Kuþ misali ruhum kanatlanýp uçmak istiyor

Senli yarýnlara

Ayak izlerimiz var gelmiþliklerimde

Dönmek için iz sürmek yeterli

Ders almak için nasýrlara el sürmek Kafi,

Sana gelen yollar hep çýkmaz sokak,

Yüreðimde ecel terleri

“ Bazen sanki aklým duruyor.

Zaman donuyor. bir seni unutmuyorum