Aynalarla Konuştum
Vefanda mum ışığı bana el veremedin.
Ah bu gelip gitmeler! Aynalarla tanıştım.
Sen de yalanmış deme aşkını seremedin..
Ben de cesaret yoktu aynalarla konuştum.
Anladım ki sevgili uymuyor günün güne.
Damak tadın serkeşlik layığın kalsın üne.
Yâdda ne sözler kaldı? Sevdanda nazı solan.
Küpün balda sanmışken yok mudur yazı bulan.
Her bir ses duyuşumda sedalarına aktım.
Her şiir yazışımda şaşırıp düne baktım.
Hayaller sırım olmuş ard arda koyulmuyor.
Günceler tekin değil sorular duyulmuyor .
Kirpik kıpraşır durur semaya her bakışta.
Gönül katresiz gezmez maziye her akışta.
Şiir olupta aktım kendimi arıyorum.
Kumkumam vesveseydi yaramı sarıyorum.
Ne mektuplar yazmışsın cevabı verilmemiş.
Yüzeysellik ön plan duyguma serilmemiş.
Günce karası yüzün solduklarımla kaldım.
Ben bende benden geçip gözyaşlarımı saldım.
(
Aynalarla Konuştum başlıklı yazı
GülsenTunçka tarafından
28.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
