Sonra Ver/yansın Hayat
Sorma beni mazinden yazılan bir satıra
Figan ettin d/ilimden sonra ver/yansın hayat
Ç/ağrıma cevap vermez kazılan bin hatıra
Önce tuttun elimden sonra ver/yansın hayat.
Bir yürek kalımında sözümü biçti kalem
Ucu yanık anılar bilip bilmez seçiyor
Her nefes alımında yüzümü seçti elem
Sensiz lâl gecelerim çığlık atıp geçiyor.
Geçen günlere yanıp dününe haber saldım.
Ses tellerin titretip depremleri yarattı.
İnatla seni anıp ünlenip cevap aldım.
Yıkılan dağlarımda tepecikler arattı.
Ne yaza varabildim ne de kandım azına.
Dönde bir bak kendine mangalda kül kalmadı.
Kırkayaklıda olsam yine yandım nazına.
Ayın şavkı incindi fecrime tan salmadı.
Çarkları döndürdükçe hatıralar yoruldu.
Hele bir yol olgunlaş içim çocuk ağlıyor.
Feleğin nevri dönmüş benden hesap soruldu.
Mevsimin hep aynıymış düzen tutmaz çağlıyor.
Kalemin iş başında olur olmaz yazıyor.
Derdinde dönenceyken ezasına bulandım.
Önce kirlerden arın dilin mezar kazıyor.
Z/âlim öfken bitimsiz cezasına ulandım.
(
Sonra Ver/yansın Hayat başlıklı yazı
GülsenTunçka tarafından
29.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
