Dur g ü l ü ş,
püramatüre bir yemin büyütüyorum yüreğimin gölgesinde
defunct bir parantez aç içerine
s e n d e y i m..
Kirpiklerinin kadrajına benli bir kıyamet yüklüyorum
Derin bir solo resitali kokuyor nefesim
Senli film ffragmanlarına süzülüyor gözlerim
Bir tabancanın şarjöründe kayıp bir kent öldürüyorum
sonsuzluğun ötesinde beni yas'lattım
Berisinde sen efsunlu kaldın gülüş
Yara bere içinde yere çaldım ömrümü
Çalının teslimiyeti değildi yeşil ve kısa metrajlı bir hayat
Ömürden eksilen bakışlarımdı
Saatlerden kısalırken hayatın en canlı rengi
Bir tutam öpmeyi bereket saydım
Bir kısa molası sandım aşka ve tutkuya dair
Gülüş denen şey ruhta mı birikirdi
Yoksa dudakların gerilip yalan söylemesi miydi
Sessizce üşüyorum
Dilimde tırpana durmuş savruk söylemler üşüyor
Durup yıldız yıldız büyüyor gecemde sen sevi'im
Ürpertilere gebe nice nice büyülü söylem..
Ayaz bir vuslat bu
Düşünsem donarım,
Düşünmesem ateşlenir yanarım
Gülümse ,
Adın gülüş senin..
Gamzelerinde kahkaha tufanı çöksün
Ekilsin dudaklarına gül mevsimi bir mutluluk
Nefesin gül koksun..
---Nurettin ÖNDER