Sıfır
noktasında başlar bütün hayat,
Düğümler
burada çözülür.
Burada
başlar aşkın engeli
Diğer
insanlardan farklı yanım yok benim,
Elimdeki
asam korkutmasın seni, nefes al otur!
Sakın bana acıyarak bakma, işte o zaman ölürüm!
Sana tuhaf gelse
de
Ben her şeyi
kalp gözüyle yaşar, kalp gözüyle görürüm.
Sayısız
renkleri görmediğimi sanma,
Bilirim çimenin yeşilliğini,
Bilirim Denizin
mavisini,
Güneş arkasında
kızıl renk bırakarak,
Karanlığa
doğru gidişini yakamozu da
Bilirim…
Yabancısı
değilim ki.
Martıların
kanatlarına takılıp özgürce,
Onların mavi,
beyaz dünyalarında gezinirim.
Altı noktalı
olsa da yaşam şeklim,
Sevgiyi dolu
dolu yüreğimde hissederim.
Hatırla!
Sen bana
çarptın,
Ben sana
çarpıldım,
Ama sen
acıyarak baktın.
Nasıl oldu
diye sorma sakın!
İşte öyle,
Gördüm gönül
gözüyle.
Sevmek
korkutmasın emi!
Kalp
atışlarından bilirim seven yüreği.
Hissettim
yüzündeki ifadeleri,
Nedense
adımlarının hepsi,
Bir ileri
İki geri. ..
Uzaklaşıyor,
uzaklaştırıyordu bana doğru seni.
Avuçlarının
terlemesinden anladım
Bana dair
endişelerin vardı
Bakınca göz
bebeklerine,
Yüreğinin
derinliklerine indim usulca
Aşktı aleni
gördüğüm, ama biraz ürkekçe
Karmaşık
olsa da altı noktada…
Altı noktada
çözüldü karanlıkta kalan düğüm.
Ben;
Evet ben
özürlüydüm.
‘’Özür beden de değil beyindedir’’
Gamze YAĞMUR