( 05-05-2008- Kadýköy)

Her gün  bir  sebep  bulurum  aðlamak  için,

Gözlerimden  akan  yaþlar  san  ki,  birer  sicim.

Hele  okurken,  yazdýðým  þiirleri,  hep  senin  için,

Acý  ve  kederle  doluyor  yüreðim,  iþte  o  biçim.

Gezme  isteðim  yok,  dört  duvar  içinde  sýkýþtým kaldým

Hatýralarla,  hem  seninle,  hem  de  sensiz,  yaþýyorum.

Acý  ve  keder  içinde  dolup,  dolup  taþýyorum,

Ne  kadar  çok  sevmiþim  seni  meðer,kendime  þaþýyorum.

Senin  vefatýnla  etkilendim  çok,  çok  derinden,

Kâlbim  paramparça,  pek  çok  yerinden.

Bilmez  oldum  yaptýðýmý,  üzüntümden,  kederimden,

Bütün  taþlar  oynadý,  sabit  durduðu  yerlerinden.

Aramakla   aslâ   bulunmaz  senin  gibisi,

Hem  alným  yazýsý,hem  de  Tanrý  vergisi.

Hiç  kimse  su  dökemez  senin  eline,

Hasta   iken  bile  hayrandý  herkes,nezaketine,  þivene.

(Þiirlerime  güzel sesiyle deðer kattýðý için

 Güzin hanýma teþekkürler)