Sevgili kirli kasket merhaba
Yine başımdasın ay ışığının
Yansımasın da özlem duyarak
Hatırlarım seni benim olmanı
Öyle isterdim ki lakin kasketim
Hala kirli avuç avuç götürdüğüm
Şifalı su damlaları seni istemekte
Kirli kasket sonu olmadan
Yıkanmak istemez yokluğun
O kadar derin ki izleri masmavi
Yanı başımda durur kasketim hâlâ
Seni özlemek te rengi mahsun
Mordan siyaha akıyor
Ve ben yastayım beli etmiyor
Görünsem de her gün biraz
Daha acı veren sinir krizleri
Kasketimi seçmekte uğursuz
Küller baş ucum da benimle
Birlikte yaşayan kasketim
Bütünlükten uzak üstelik
Kirli değil artık tertemiz
Varlığıyla sevdiğim kasketim
Artık yok başın sağ olsun
Onu da kaybettim iyi olan
Her daim senin iyi olmayan
İse benim gibi delinin
Kasketim rüyalar da ve hâlâ
Seni özlemek te tıpkı benim gibi
Kirli paslı nem tutmuş avare deli
Bir o kadar sevdalı
Kirli Kasket
17.06.2007
İbrahim KANDAMAR
(
Kirli Kasket başlıklı yazı
Mavihüzün tarafından
10.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.