Nerde Afşin'in kurdale'si ulu cami,
Danişmend beyleri istedi görmemi,
Pir Ali oğlu muhammet hanı sevmemi,
Hani ulu camin Afşin'im
Bin yüz kırk üç yılında emir vereni,
Varmıydı o güzel eseri bileni,
Yazık yıkmayın diye söyleyeni,
Hani ulu camin Afşin'im.
Seyit isa seyit himmet ne der,
Bin Beş yetmiş bire kadar gider,
Yapıp söktüğünüz bu cami yeter,
Hani ulu camin Afşin!im.
Bin yedi yüz on sekizde kerpiçler kesilir,
Efsus'lu Hacı muhammede gönül verilir,
Manevi havalar orda bilinir,
Hani ulu camin Afşin'im.
İkinci selimin yüreğinde bittin,
Bin dört yüz yedi yılında tamir ettin,
Mermer sutunları havluya diktin,
Hani ulu camin Afşin'im.
Nice evliyalar orda göründü,
Manevi ışıklar birden söndü,
Yaptığınız minareler ikiye bölündü,
Hani ulu camin Afşin'im.
Yıllar seni yok edemedi minarem,
Öksüz kaldığını kimselere söyleyemem,
Ecdadımın nefesini yok ettiniz gülemem,
Hani ulu camin Afşin'im.
Gelen sorardı o güzel camiyi,
İstedim havluda ceviz ağacı görmeyi,
Nerden bellediniz beyler yok etmeyi,
Hani ulu camin Afşin'im.
Yapsanda yıksanda benzemez eskisine,
Yeter orda yatanların ızdırap çekmesine,
Allah izin versede pir alinin gelmesine,
Hani ulu camin Afşin'im.
Beton yığınına çevirdin o güzel camiyi,
Mustafa'nın boynuna farz ettin söylemeyi,
Mahşerde hesap vermenizi görmeyi,
Hani ulu camin Afşin'im.
Mustafa HAMİŞ
Afşinli şair
Fotoğraf : Mehmet GÖREN
Bir Afşinli olarak o muhteşem osmanlı selçuklu eserine yazdığım şiirim 11.08.2012
