Online Üye
Online Ziyaretçi
HAYAL KADIN
Seni ilk gördüğümde;
Yüzünde son baharın yaprakları uçuşuyordu
Üstünde çiçekli bir elbise
O gün,
Arı olmayı istedim
Yağmur saçlarına çisildemekteydi
Ben aşka ıslanmakta!
Ellerinde şemsiyen yoktu
Aksilik ki, bende de yoktu
Olsaydı,
Belki, tanışabilirdik
Yürüdün…
Bir sağa bir sola savurdun kokunu
Gözlerim gözlerine düştü
Görmedin…
Döndün…
Alel acele taksiye bindin
Peri masalındaki gibi kaybolu verdin
İçim titredi
Ardınsıra hala bakar yüreğim
Sonra,
Günlerim hüzne tohum verdi
Gecelerim yıldıza ışık
Seni tekrar görebilme ümidiyle
Defalarca aynı sokağa, aynı caddeye gittim
O günlerden kalma,
Hoyrat bir umut kıpraşıp durur hala, içimde
Ben hiç pes etmedim
Kalbim ki, senden başka bir kadın olabileceğini unuttu
Tek ‘tin
Ve ben Mecnun…
Sonsuza dek Sen’i arayabilirdim
Bedenimin içine larvalanmış bu aşkla,
Binlerce Ben’ e bölünebilirdim
Bin’ lerimle,
Belki seni bulabilirdim
Ben hiç yeise de düşmedim
Hala tebessümünün kıyısında bir yerdeyim
Kirpiklerinden kopan o masum hüznü,
Kızıl şaraba yatırıp, kadehime döktüm
Sensizliğimde Sen’ i buruk bir nefesle
Her gece içmekteyim
Ha bir de,
Bilki!
O günden beri, şemsiye taşımaktayım
Yağmurlu bir günde tekrar karşılaşabiliriz ümidiyle!
Ara sıra kalabalıklara karışıyorum işte!
Her lepiska saçlı kızın, peşinden heyecanla koşuyorum
Sen olma ihtimaliyle…
Her çırpınıştaysa,
Ceplerim hayal kırıklıklarıyla dolup taşıyor
Yine de şikayet etmiyorum
Sakın öyle sanma!
Ben seni bulabilme ihtimalini bile, derinden seviyorum
Ben Sen’i aşkla,
Göğsümde büyütüyorum Kadın…
09:15 (yolculuk serisi)
15.05.13
NURGÜL OCAK