Kızıl
gecenin yemininde çıplak ötesi
ve ateş makberin de
beden
hararet anları ince bir çığlıkta kaçık gibi
dağlar
sessiz yolların tenhasıda çabası
yüreğimin bin sıra eğilmiş
meşkküleyti
yine sensin...
sanılır ki
bir
parçam sende kopup yer yüzüne sırdaş olmaz
bir
mühlet sessizliğin azadını seyreyleyip
hayallerimin
vermililğinde
dönerim
sevda yurduna sevilmenin adına
yüreğinin içindeyim lakin dışarıda görülmemeye gayret ediyorum
çektiğim ıstırap ruhumu sıkıyor kulaklarım uğulduyor...
ben
tamamen tersini düşünüyorum;
bütün
kapıları ardına kadar açıp hayatı yumruklamakta
istiyorum!..
berabere
kalma şartım yok
ama yiğitçe bunu adına ölmeliyim
biraz daha ısrar etsem aşka...
gitmeye mecbur olduğun an
...çıplak ayak sesleri yüreğime hapis ederdin belkide ....