Online Üye
Online Ziyaretçi
“Sen ağlarsan
Her gözyaşında bir umut ölür
Yokluğuna kan kusar bulutlar
O yüzden ağlama…”
Ansızın gözlerinin katili olabilirim
Bir felaket çağrısı bırakır dudaklarım
İçimde cesetler kan revan
Nefessiz ölecek kelebekler
Düşün !
Sur’a üflemiştir İsrafil
Ve ellerim tenine değmeyecekler
Kulaklarımda Ayna grubunun solisti
“Ölünce sevemezsem seni” diye
Nakarat tutuyor her defasında
Acılı bir ana dilek tutarcasına
Eşlik ediyor dudaklarım
“Ölünce sevemezsem seni”…
Avuçlarımda dua diye büyütüyorum ismini
Her gece adını verdiğimiz yıldızla
Birlikte giriyoruz kocaman yalnızlığa
Gökyüzünden ışıklar şule olup
Yakıyor gözlerimi
Ben her defasında yine sensiz dalıyorum
Zoraki uykulara
Adını anmak haram bana dercesine
Seni anlatmaktan yorulmayan kalemim
Yeni yazmaktan bıkmayan
Harflerle sevişiyor
Bu yüzden
Boşuyorum dünyanın bütün sevinçlerini
Sırf içinde sen yoksun diye
Adem Efiloğlu
Not;
Yeryüzü cennetimse bu cennette hurisin
Ödüldür uyandığım, senle her sabah bana
Yemyeşil gözlerinle yaşadığım dünyamda
Sensiz yaşamak aşkı, en büyük günah bana