Yollar Yokluğun
Bu şehirden ayrılırken,
Başladı beliren bulutlar,
Gözyaşlarını sevda yamaçlarına bırakmaya,
İnceden bir sızı ile…
Hava asi, gökyüzü kara, güneş solgun,
Rüzgâr hırçın bir çocuk gibi,
Dinlemiyor hiç kimseyi…
Bir kalem düştü elimden yere,
En masum düşünceler,
Nasıl da kana bulandı.
Ah ayrılığın rengi yüzlerimizde,
Kelimeler kırık dökük,
Duygular hüzün altı,
Son bir söz daha susamıyorum…
Ne olur sen bir şey söyleme,
Korkuyorum sesini duyarsam,
Ben senden gidemem,
Gözlerim gözlerinde kilitli…
Sarılırken sana,
Ellerim biteviye,
Bırakmak istemiyor seni…
Yüreğim yüreğine karıştı,
Kördüğüm,
Çözmek ne mümkün…
Şimdi kesip koparmak,
Böylesine bağlıyken sana.
Kalbimi kalbinden,
Söküp almak.
Görmedi ellerim,
Yok böyle bir şey…
Tertemiz duygular,
Kararan gecelerde,
Ayrılığın ardında.
Hüznü boca edip üzerine,
Kanayan yüreğimin kırmızılığına,
Nasıl büründü tüm sevmeler…
....
.......
...........
...............
..................
23/01/2009
16.00
İzmit ( İzmir yolculuğu öncesi... )
Sen Yok Musun Ayrılık Oldun Hep Gidişlerime...
(
Yollar Yokluğun başlıklı yazı
volkan-sonme tarafından
13.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
